طلب شفا از قرآن چگونه است‌؟ آیا با مراجعه به پزشک تناقض ندارد؟

قرآن کریم‌، کتاب انسان‌سازی است و هدف آن‌، هدایت انسان به‌سوی کمال و برآوردن نیازهای بشر در این مسیر است که این هدف‌، عمدتاً در چند محور ازجمله‌: اعتقادیات‌، اخلاقیات و احکام‌، پی‌ریزی شده است‌; بنابراین‌، قرآن کتاب کیهان‌شناسی‌، زیست‌شناسی‌، طبابت و... نیست‌; بلکه شأنش اجل از این معناست و اگر دیده می‌شود که‌گاه از مسائل علمی نیز در قرآن ذکری به میان آمده‌، به جهات دیگر است‌. در مورد طبابت باید دانست که معالجه‌، به وسیلة پزشک انجام می‌گیرد; ولی شفا با خداست‌; چه بسا معالجه صورت پذیرد، ولی شفایی در کار نباشد. شفا، گاهی از راه معمول آن‌، یعنی معالجة پزشک و خوردن دارو و گاهی از راه‌های دیگر به دست می‌آید; به عبارت دیگر، خدا شفا راگاه در عوامل طبیعی وگاه در معنویات و عوامل غیر طبیعی قرار می‌دهد. قرآن نیز می‌تواند عاملی معنوی برای شفای امراض جسمی باشد. در این مورد نیز از اهل‌بیت‌: روایات و احادیث متعددی رسیده که در بیماری‌های جسمی به قرآن پناه می‌بردند و یا بیماران را به قرآن ارجاع و پناه می‌دادند و شفای امراض را در آن جستجو می‌کردند. رخدادها و حوادث عالم‌، گاه از اسباب طبیعی و گاه از اسباب غیر طبیعی است‌; یعنی گاهی علت‌های متافیزیک و ماورای مادّه دارند. این علت‌های غیر مادّی در بسیاری موارد از حیطة درک و فهم بشر معمولی بیرون است و تنها کسانی مانند پیشوایان معصوم‌،قدرت درک آنها را دارند; زیرا از حقایق اسباب و رابطه‌ها آگاهند. آیه‌های قرآن نیز ممکن است چنین رابطه‌ای با حوادث و رخدادهای جهان مادّی داشته باشند، و دستورها و راهنمایی‌های اهل‌بیت‌: در راستای توجه دادن مردم به این واقعیت‌های پس پرده و ماورایی است‌. در این‌جا دو نمونه از این روایات را می‌آوریم‌. ـ در کتاب طب‌الائمه از امام باقر7 نقل شده‌است که فرمود: "من لم‌یبرئه سورة الحمد و قل هو الله احد لم‌یبرئه شی‌ء و کل علة تبرئها هاتین السورتین‌"(بحارالانوار، ج 92، ص 234، ح 9.) ـ همچنین در کتاب مکارم الاخلاق از امام صادق‌نقل شده که حضرت فرمود: "لو قرأت الحمد علی میّت بسبعین مّرة ثم ردت فیه الروح ما کان عجبا"(همان‌، ص 257.) البته قرآن اشاره‌ای به شفأ معنوی و جسمانی بشر نموده‌است‌: ـ "یَأیها الناس قد جأتکم موعظة‌ٌ من ربّکم و شِفأٌ لما فی الصدور...; ای مردم‌! اندرزی از سوی پروردگارتان برای شما آمده‌است‌; و درمانی برای آنچه در سینه‌هاست‌; (درمانی برای دلهای شما با) و هدایت و رحمتی است برای مؤمنان‌"(یونس‌، 57.) ـ "و تنزّل من القرءَان ما هو شفأ و رحمة للمؤمنین و لایزیدُ الظَلمین إلاّ خسارا"(اسرأ، 82.) ـ دربارة عسل می‌فرماید: "یخرج من بطونها شراب مختلف الوَنُه‌ُ فیه شفأ للنّاس‌"(نحل‌، 69.) برای آگاهی بیشتر به منابع ذیل رجوع کنید: 1. بحارالانوار، ج 92، باب فضائل سورالقرآن و آیاته‌. 2. شفاخانة قرآن‌، محمد شب‌زنده‌دار، انتشارات هلال‌. 3. شفا و درمان با قرآن‌، مجتبی رضایی‌، انتشارات بهینه‌. 4. اولین دانشگاه و آخرین پیامبر، ج 5، 6، 7، 8، 9، 10. 5. طب در قرآن‌، دکتر عبدالحمید دیاب‌، دکتر احمد قرقوز، ترجمه علی چراغی‌، انتشارات ناصر خسرو. بنابراین تأثیر معنوی آیة فوق نیز می‌تواند در شفای جسمی و بهبودی درد گوش مؤثر باشد.