شتر حضرت صالحغ مگر چقدر بزرگ بود که همة آبها را خورد و شیر قوم آن حضرت را تأمین میکرد؟
خداوند متعال دربارة شتر و ناقة حضرت صالحغ میفرماید: "قَالَ هَـَذِهِی نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَ لَکُمْ شِرْبُ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ ;(شعرأ،155) گفت این ناقهای است که برای او سهمی ]از آب قریه[ است و برای شما سهم روز معینی." در این که شتر حضرت صالحغ چگونه میتوانسته تمام آب چشمه را بخورد باید توجه داشت که آن شتر از عجایب آفرینش و امری خارق العاده و معجزة پیامبر خدا بود و یک شتر عادی و طبیعی نبود و خصوصیات خارقالعادهای نیز داشته، به همین خاطر میتوان گفت که او توانایی نوشیدن آب زیادی داشته است. برخی نیز گفتهاند که قریهای که قوم حضرت صالح در آن زندگی میکردند، آب چشمة آن کم بوده و همچون قریههایی که چشمة کوچکی دارند و مجبورند آب را در تمام شبانه روز در یک گودال مهار کنند تا مقداری از آن جمع شود و به همین خاطر ممکن است آب را جیرهبندی و سهمیهبندی کنند، به همین خاطر آب قریه محل زندگی قوم ثمود نیز جیرهبندی و سهمیهبندی شده است.( ر.ک: تفسیر نمونه، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران، ج 9، ص 156و157، دارالکتب الاسلامیة، تهران. )
اضافه کردن دیدگاه جدید