سرنوشت کسانی که در کودکی می‌میرند، در قیامت چگونه است‌؟

آیه شریفه‌: "و الّذین ءامنوا و اتّبعتهم ذرّیّتهم بإیمـَن ألحقنا بهم ذرّیّتهم‌; (طور، 21) و آن‌ها که ایمان آوردند و فرزندانشان به پیروی از آنان ایمان اختیار کردند، فرزندان‌شان را ]در بهشت‌[ به آن‌ها ملحق می‌کنیم و از عمل آن‌ها چیزی نمی‌کاهیم و هر کس در گرو اعمال خویش است‌." در آیه فوق به یکی از نعمت‌های "مادی‌" و "معنوی‌" بهشتیان اشاره می‌کند; هر چند که مراد از ظاهر آیه شریفه ملحق شدن فرزندان بالغی است که در ایمان از والدین خویش پیروی کردند، ولی بعضی از مفسران آن را اعم از اولاد بزرگ و کوچک گرفته‌اند; همان‌طور که در اسلام از پدر و مادرشان تبعیت می‌نمایند. در روایتی از امام جعفر صادق‌نقل شده که‌: "اطفال مؤمنین یهدون الی آبائهم یوم القیامة‌; فرزندان خردسال مؤمنان در روز قیامت (در بهشت‌) به سوی والدینشان می‌روند." پس فرزندان خردسال افراد با ایمان می‌توانند به احترام والدینشان وارد بهشت شوند.(ر.ک‌: تفسیر نمونه‌، آیة‌الله مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 22، ص 428، دارالکتب الاسلامیه / مجمع‌البیان‌، ذیل همین آیه‌، ج 9، ص 250، انتشارات ناصر خسرو.) امّا دربارة سرنوشت فرزندان کفّار، شیعیان همگی قائل به منع عذاب از آنان هستند; به این دلیل که این کار عقلاً قبیح است‌; پس این فرمان از حکیم مطلق صادر نمی‌شود. بنابراین‌، اطفال‌، به دلیل گناه پدرانشان معذّب نخواهند شد و طبق آیه شریفه‌: "و لاتزر وازرة وزر أخری‌َ; (انعام‌، 164) و هیچ کس بار گناه دیگری را بر ندارد" بدون آن‌که گناهی مرتکب شوند عقوبت نخواهند شد،.(برای آگاهی بیشتر ر.ک‌: کشف المراد، علامه حلّی‌، ص 344، نشر شکوری / سیری در جهان پس از مرگ‌، دکتر حبیب‌الله طاهری‌، ص 455، نشر اسلامی‌.)