دیدگاه قرآن در مورد قیام برای خدا چیست‌؟

انسان موظّف است کارهای خود را برای خدا انجام دهد، به خصوص کارهای عبادی که هدف از آن‌ها نزدیک شدن بنده به خداست‌، مانند: نماز، روزه‌، زکات‌، خمس و... اگر انگیزة انسان در کاری غیر خدا باشد، آن کار هیچ ارزشی در پیشگاه خدا ندارد و باطل است‌. انسان بنده خداست و باید تمام گفتار و کردار و حتّی فکر و اندیشة او برای خدا باشد; در این صورت خدا در برابر هر عملی به او، اجر و پاداش خواهد داد. از قول یکی از علمای بزرگ نقل کرده‌اند که‌: "من هیچ کار مباح انجام نداده‌ام‌، بلکه تمام اعمال و گفتارم یا واجب بود یا مستحب‌، و خداوند به من پاداش خواهد داد، چون انگیزه من در همة آن‌ها خدا بوده‌; مثلاً غذا خورده‌ام یا استراحت کرده‌ام‌، نیّت من آن بوده که نیرو بگیرم‌، تا بتوانم عبادت و بندگی خدا کنم‌." در سورة سبأ می‌خوانیم‌: "قُل‌ْ إِنَّمَآ أَعِظُکُم بِوَ َحِدَة‌ٍ أَن تَقُومُواْ لِلَّه‌ِ مَثْنَی‌َ وَ فُرَ َدَی‌َ ثُم‌َّ تَتَفَکَّرُوا;(سبا،46) پیامبر به آن‌ها بگو من شما را به یک چیز اندرز می‌دهم و آن این که برای خدا قیام کنید دو نفر دو نفر یا یک نفر یک نفر، سپس اندیشه کنید." از این آیه استفاده می‌شود که اساس همة اصلاحات فردی‌، و سعادت انسان‌، قیام برای خداست‌; یعنی اخلاص در عمل و انگیزه‌ای جز خدا نداشتن‌. رسول خدا6 می‌فرماید: "هر گاه عملی انجام می‌دهید، پس آن را خالص برای خدا انجام دهید، زیرا خدا از بندگان خویش قبول نمی‌کند، مگر عملی که خالص باشد."(میزان الحکمه‌، محمد محمدی ری شهری‌، ج 3، ص 61.) خداوند در سورة زمر به پیامبر6 می‌فرماید: "قُل‌ْ إِنِّی‌َّ أُمِرْت‌ُ أَن‌ْ أَعْبُدَ اللَّه‌َ مُخْلِصًا لَّه‌ُ الدِّین‌َ # وَ أُمِرْت‌ُ لاِ ?َن‌ْ أَکُون‌َ أَوَّل‌َ الْمُسْلِمِین‌َ ;(زمر،11ـ12) بگو من مأمورم که خدا را پرستش کنم و دینم را برای او خالص گردانم‌، و مأمورم که در اسلام مقام اول را دارا باشم‌."