در قسمتی از کتاب سِیاحت غرب آقای قوچانی آمده است: "دو مرد سیاه پوش بلند قامتی، دارای لبهای کلفت، داندانهای بزرگ و نمایان، بینی پهن و
مرحوم آقا نجفی قوچانی کتاب سیاحت غرب را بر اساس آن چه در آیات و روایات آمده، تنظیم نموده است، مطالب مذکور مطابق است با آیات و روایاتی که در مورد "تجسم اعمال" وارد شده است، چنان که قرآن کریم میفرماید: "ووجَدوا ما عَمِلوا حاضِرًا; (کهف، 49) همة اعمال خود را حاضر میبینند"، "یَومَ تَجِدُ کُلُّ نَفسٍ مّا عَمِلَت مِن خَیرٍ مُحضَرًا وما عَمِلَت مِن سوءٍ تَوَدُّ لَو اَنَّ بَینَها وبَینَهُ اَمَدَا بَعیدًا; (آل عمران، 30) روزی که هر کس، آن چه را از کار نیک انجام داده حاضر میبیند، و آرزو میکند میان او، و آن چه از اعمال بد انجام داده فاصلة زمانی زیادی باشد." بیشتر جزئیات مجسم شدن اعمال خوب و بد، بعد از مرگ و در قیامت در روایات بیان شده است، به عنوان نمونه در روایت آمده است که پیامبر اکرمبه یکی از اصحابش به نام قیس بن عاصم فرمود: "ای قیس! ناگزیر برای تو همنشینی خواهد بود که با تو دفن میشود، در حالی که او زنده است... اگر گرامی باشد، تو را گرامی میدارد، و اگر لئیم و پست باشد تو را تسلیم بدبختی ها خواهد کرد... سپس فرمود: ای قیس! این همنشین را صالح قرار بده، زیرا اگر صالح باشد با او مأنوس خواهی شد، و اگر فاسد باشد، مایة ترس وحشت تو میشود; آن همنشین عمل تو است."( ر.ک: بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 7، ص 228، مؤسسة الوفأ، بیروت / سیری در جهان پس از مرگ، حبیب اللّه طاهری، ص 310، دفتر انتشارات اسلامی. ) در روایت دیگری آمده است که "اگر انسان مؤمن باشد، عملش به صورت شخصی ظاهر میشود که چشمان میت تا آن وقت چیزی زیباتر از آن ندیده است، و اگر کافر باشد به صورت شخصی ظاهر میشود که زشتترین زشت هاست. منزل گاه ها و حجرههایی هم که آقای نجفی قوچانی در کتابش نوشته، همان اعمالی است که انسان در دنیا انجام میدهد و در آن جا به آن صورت تجسّم پیدا میکند.
اضافه کردن دیدگاه جدید