در سوره یوسف‌، آیه 2، می‌خوانیم‌: "ما قرآن را به عربی نازل کردیم تا شما به تعلیمات آن عقل و هوش یابید." زبان عربی چه ویژگی دارد که کلمه "تعقلون

هدف نهایی از نزول قرآن‌، هدایت و راهنمایی بشر به سوی کمال و نزدیک شدن به خداوند متعال است و مخاطبان در صورتی می‌توانند آیات آن را بفهمند که معنا و مفهوم آیات و سوره‌های آن را درک کنند. فرود آمدن کتاب به صورت قرآن و عربی بودن آن به این معنا است که آن را در مرحلة انزال به لباس قرائت عربی که زبانی روشن و آشکار است در آورده و آن را الفاظی خواندنی مطابق با الفاظ معمول و مرسوم نزد عرب‌ها قرار داده شده است‌، و از آن جا که "عَرَب‌" به معنای فصیح بودن‌، روشن و واضح بودن می‌باشد، خداوند متعال کلام خودش را با این زبان نازل فرموده و دستور داده که در آن تعقل و اندیشه کنند تا آن را بفهمند.(ر.ک‌: لسان العرب‌، ابن منظور، ج 1، ص 586ـ589، داراحیأ التراث العربی‌، بیروت‌.) جملة "لعلّکم تعقلون‌" از قبیل توسعة خطاب و عمومیت دادن به آن است‌; چون سوره با خطاب به شخص رسول خدا6 شروع شده و می‌فرماید: "تلک ءَایـَت الکتـَب‌" و سپس خطاب به آن حضرت می‌فرماید: "نحن نقص علیک" بنابراین‌، معنای آیه این است که ما این کتاب که مشتمل بر آیات می‌باشد را در مرحلة نزول به لباس و واژة عربی که روشن و آشکار است پوشانده و با آن واژه آراسته و زینت داده نازل کردیم تا مناسب با تعقل تو و قوم و امت تو باشد و اگر در مرحله وحی به قالب الفاظ خواندنی به صورت عربی و آشکار و فصیح در نمی‌آمد، قوم پیامبر اکرم‌به اسرار آیات آن پی نمی‌بردند و تنها به فهم پیامبر6 محدود می‌شد و به او اختصاص داشت و این دلالت دارد که الفاظ کتاب قرآن چون وحی و به زبانی فصیح و روشن است توانسته اسرار آیات و حقایق معارف خداوند را ثبت و ضبط کند و اگر به زبان دیگری نازل می‌شد، پاره‌ای از اسرار آن بر عقل‌های مردم مخفی و تاریک می‌ماند و دست تعقل و فهم بشر به آن‌ها نمی‌رسید. بنابراین‌، آیات قرآن کریم‌، هنگامی که در قالب الفاظ زبان عربی و فصیح و آشکار در می‌آیند، مناسب با عقل مخاطبان شده و به مفاهیم و محتوای آن پی می‌برند و در آن می‌توانند به راحتی تعقل و اندیشه کنند.(ر.ک‌: المیزان‌، علامه طباطبایی‌;، ج 11، ص 73ـ76، انتشارات اسلامی‌، قم‌.)