در بهشت که محل لقای پروردگار جهانیان است‌، نعمت‌های مادی مانند حوریان بهشتی برای چیست‌؟ آیا این نعمت‌ها برای کمال انسان و رسیدن او به توحی

از آن‌جا که پرسش شما پرسش‌گر گرامی از چند بخش تشکیل شده است در ضمن چند امر به پاسخ می‌پردازیم‌: 1. معاد براساس نظر بسیاری از بزرگان و دانشمندان شیعه‌، هم جسمانی و هم روحانی است‌. آنان معتقدند نفس جوهری مجرد از ماده است که بار دیگر در سرای آخرت به بدن باز می‌گرددو هر دو در آن جهان محشور خواهند شد. بر این اساس پاداش‌ها و عقاب‌های آخرت‌، هم روحانی و هم جسمانی است‌; چنان‌که در آیه 72 سوره توبه آمده است‌: "وَعَدَ اللَّه‌ُ الْمُؤْمِنِین‌َ وَالْمُؤْمِنَـَت‌ِ جَنَّـَت‌ٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَْ نْهَـَرُ خَـَـلِدِین‌َ فِیهَا وَمَسَـَکِن‌َ طَیِّبَة‌ً فِی جَنَّـَت‌ِ عَدْن‌ٍ وَرِضْوَ َن‌ٌ مِّن‌َ اللَّه‌ِ أَکْبَرُ ذَ َلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیم‌ُ; خداوند به مردان و زنان با ایمان باغ‌هایی وعده داده است که از زیر ]درختان‌[ آن نهرها جاری است‌. در آن جاودانه خواهند بود و ]نیز[ سراهای پاکیزه در بهشت‌های جاودان ]به آنان وعده داده است‌[ و خشنودی خدا بزرگ‌تر است‌. این است کامیابی بزرگ‌." در این آیه نخست لذت‌های جسمانی مطرح شده‌، آن‌گاه رضا و خشنودی خداوند که نعمت و پاداشی معنوی است بیان گردیده است‌.(منشور جاوید، آیت‌الله سبحانی‌، ج 9، ص 108، مؤسسه سیدالشهدأ.) 2. هم‌چنان که گفته آمد معاد جسمانی و روحانی است و "روح‌" و "جسم‌" دو همزاد به هم پیوسته‌اند، همان گونه که در این جهان جدا از یکدیگر نمی‌توانند به تکامل ادامه دهند، در آن جهان نیز برای بهره‌گیری از مواهب خداوند جدا از یکدیگر نمی‌توانند باشند.(پیام قرآن‌، آیت‌الله مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 6، ص 227، دارالکتب الاسلامیة‌.) به دیگر سخن‌: هم‌چنان که جسم برای دریافت نعمت‌های مادی به روح نیاز دارد، روح نیز برای چشیدن پاداش‌های معنوی به جسمی نیازمند است که سالم و پرانرژی باشد. این سلامت و صحت بدن نیز از ناحیه همان نعمت‌های مادی است‌. از این نکته معلوم می‌شود که نعمت‌های مادی آن جهان‌، همانند این دنیا، نه تنها منافاتی با لقای خداوند ندارد; بلکه این نعمت‌ها که به خاطر اعمال مؤمن به او داده می‌شود وسیله‌ای برای دریافت بهتر پاداش‌های معنوی است‌. 3. گرچه بهشتیان‌، در بهشت در پرتو عنایت‌های خداوند، روز به روز به ساحت قدسش نزدیک‌تر می‌شوند و در مسیر قرب الی الله به پیشروی خود ادامه می‌دهند; امّا نباید از این نکته غفلت کرد که این تکامل در پرتو اعمالی است که در این جهان انجام داده‌اند.