در احادیث آمده است: "اعمال طبق نیتهاست"، ولی من در رساله مرجع تقلیدم خواندهام که اگر روزه را نیت هم نکردی و به قصد روزه گرفتن برخاستی روزه صحیح

نیت، به قصد و اراده درونی انسان، برای انجام دادن کاری را میگویند. با مراجعه به آیات و کتب مراجع عظام میبینیم که در انجام اعمال عبادی ملاک قصد و اراده درونی است و گذراندن نیت از زبان یا دل لازم نیست، مثلاً در آیه 225 سوره بقره میخوانیم: "خداوند شما را به سوگندهای لغوتان مؤاخذه نمیکند، ولی شما را بدانچه دلهایتان ]از روی عمد[ فراهم آورده است، مؤاخذه میکند و خدا آمرزنده و مهربان است." در ماه مبارک رمضان هم چون غالباً افراد از همان ابتدای ماه مبارک قصد روزه گرفتن همه ماه را دارند و معمولاً بیدار شدنشان برای خوردن سحری به قصد روزه گرفتن است، همین قصد، نیت محسوب شده و روزه صحیح خواهد بود. ]در ضمن روشن شد که همان قصد وضو گرفتن و نماز خواندن در صحت آن عبادات کفایت میکند و نیازی به جاری کردن نیت بر زبان نیست[. در پایان، با تشکر از اعتماد شما به این مرکز و به امید استمرار این ارتباط به عرض میرسانیم، شایسته است پرسشهای غیر قرآنی خود را از دفاتر مراجع یا امام جماعت مسجد خودتان جویا شوید. ]در ضمن با توجّه به پرسشهای زیادی که از پرسش گران عزیز به این مرکز میرسد، گاهی پاسخ دهی به طول میانجامد. امیدواریم، عذر ما را پذیرفته و با ارائه پیشنهادات ما را در ادامه راهی که انتخاب کردیم، راهنمایی کنید.[