درباره سیمای مؤمن در قرآن توضیح دهید.
در آیات بسیاری از قرآن کریم، ویژگیهای فراوانی از مؤمن مطرح شده است که، به نمونههایی از آنها اشاره میشود: 1. "إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ ءَایَـَتُهُو زَادَتْهُمْ إِیمَـَنًا وَعَلَیَ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ # الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَـَهُمْ یُنفِقُونَ ;(انفال،2ـ3) مؤمنان تنها کسانی هستند که هر گاه نام خدا برده شود، دلهایشان ترسان شده، و هنگامی که آیات او بر آنها خوانده میشود، ایمانشان فزونی می گیرد (نیز) تنها بر پروردگارشان، توکل میکنند. نماز را بر پا داشته، و از آن چه به آنها روزی دادهایم، انفاق میکنند." در پنج ویژگی مطرح شده مؤمنین در این آیه شریف، ترتیب طبیعی آن رعایت شده است; چرا که اولین اثر ایمان، تأثیرپذیر دل به وسیله ترس و خشیت الهی بوده، آن گاه این ویژگی روحی در سیر تکاملی خود مراحل بعدی را که در آیه شریف بدان اشاره شده، سپری میکند.(المیزان، علامه طباطبایی;، ج 9، ص 18، دارالکتب الاسلامیة.) 2. فروتنی در برابر مردم و خدا: "وَ عِبَادُ الرَّحْمَـَنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَی الاْ ?َرْضِ هَوْنًا وَ إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَـَهِلُونَ قَالُواْ سَلَـَمًا # وَ الَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَ قِیَـَمًا;(فرقان،63و64) بندگان (خاص خداوند) رحمان، کسانی هستند که با آرامش و بیتکبر بر زمین راه میروند. و هنگامی که جاهلان، آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گویند) به آنها سلام میگویند (و با بی اعتنایی و بزرگواری میگذرند) کسانی که شبانگاه، برای پروردگارشان، سجده و قیام میکنند". مراد از "یمشون علی الارض" معاشرت با مردم است که(همان، ج 15، ص 239.) به تصریح آیه شریف از سوی مؤمنین، آمیخته با فروتنی توصیف شده است. در ادامه همین آیات، صفاتی دیگری نیز برای مؤمنین حقیقی بر شمرده شده است که به دلیل اختصار از ذکر آنها خودداری گردید، و شایسته است خودتان بدان مراجعه کنید. 3. "إِنَّ الَّذِینَ هُم مِّنْ خَشْیَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ # وَ الَّذِینَ هُم بِ ?‹َایَـَتِ رَبِّهِمْ یُؤْمِنُونَ # وَ الَّذِینَ هُم بِرَبِّهِمْ لاَ یُشْرِکُونَ # وَ الَّذِینَ یُؤْتُونَ مَآ ءَاتَواْ وَّ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَیَ رَبِّهِمْ رَ َجِعُونَ # أُوْلَغکَ یُسَـَرِعُونَ فِی الْخَیْرَ َتِ وَ هُمْ لَهَا سَـَبِقُونَ ;(مؤمنون،57ـ61) مسلماً، کسانی که از خوف پروردگارشان بیمناکند، و آنان که به آیات پروردگارشان ایمان میآورند، و آنها که به پروردگارشان شرک نمیورزند، و آنها که در انجام طاعات، نهایت تلاش را به خرج میدهند و با این حال، دل هایشان هراسان است از این که سرانجام، به سوی پروردگارشان باز میگردند، (آری) چنین کسانی در انجام کارهای خیر، شتاب کرده، و از دیگران پیشی میگیرند. (و در نتیجه مشمول عنایت ما هستند) ایمان خالص به خداوند و به دور از هر گونه شرک، و انجام عمل صالح، از ویژگیهای برجستهای است که در این آیات شریف، دربارة مؤمنان آماده است. 4. "قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ # الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاَ تِهِمْ خَـَشِعُونَ # وَ الَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ # وَ الَّذِینَ هُمْ لِلزَّکَوَةِ فَـَعِلُونَ # وَ الَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَـَفِظُونَ ;(مؤمنون،1ـ5) مؤمنان رستگار شدند، آنها که در نمازشان خشوع دارند، و آنها که از لغو و بیهودگی، روی گردانند، و آنها که زکاتِ (اموالشان) را میپردازند، و آنها که دامان خود را از آلوده شدن به بیعفتی) حفظ میکنند." 5. از جمله آیات دیگر، که به موضوع مزبور، پیوسته است عبارتند از: فرقان، 73 / فاطر، 19ـ22 / محمد، 3 و 12 / مؤمنون، 9 / نور، 55 / بینه، 7 ـ 8 / جاثیه، 21 و...
اضافه کردن دیدگاه جدید