خیلی گنه کارم کمکم کنید تا فرصتی مانده

با سلام
من یک جوان 20ساله ام که زیر سایه پدر ومادری پاک متولد شدم.ولی بعد از سالها حالا متوجه شدم که دچار وسواس فکری ام وهمین وسواس باعث سوظن وتهمت وگناهان کبیره دیگر که از گفتنشان خجالت میکشم نسبت به هر آشنا وغریبه با هر تیپ وموقعیتی که هستند شده حتی پدر ومادر ودین ومذهبمان وخدا وعزیزان پاکش وتنها قربانی ام خودم بودم چون خدا را شکر این فکرها باعث دوری گزیدن از دیگران شد وهیچ آسیبی دیگران از سمت من ندیدند فقط بیشتر اوقات با عصبانیت واخلاق بدم دیگران را آزردم.از شما راهنمایی میخوام چکار کنم تا کاملا این پلیدی ها ازروح وجسمم دور شود.میترسم دیر شده باشه ونکند خدا عفوم نکند.ولی خیلی به خدایم امیدوارم که مرا به خاطر گناهانم که در حق همه خاک وافلاکش بوده ببخشد.البته گاهی از دیگران به صورت غیر مستقیم عذر خواهی کرده ام ولی به خاط چهره آرام ومهربانم دیگران میگویند تو اشتباه کرده باشی! ولی من میدانم وخدای خودم واین همه گناه کبیره وصغیره.واقعا نیاز هست که گناهم را در حق هرکس بهش بگم وعذر خواهی کنم ولی آبروی خودم وپدر ومادرم چی؟ولی اگه خدا خواسته بگویید حتما این کار را میکنم هر چه باشد فکر میکنم نوعی حق الناس است.امیدوارم تا دیر نشده خدا ببخشتم تاهمه ببخشنم.خیلی دعام کنید که خدارا از دست نداده باشم وشفاعت عزیزانش ودعای خیر پدر مادرم را.آخه تنها سنگ صبورم در این چندسال عمر فقط خدا بوده نه دوستی نه پدر ومادرونه خواهر برادری.خداراشکر به خاطر همه داده ونداده اش.التماس دعا فراوان آخه خیلی گناه واشتباه دارم.خدا خیلی بیشتر از همیشه هوایم را داشته باش که تنها محتاج توام.انشا الله