خوردن و آشامیدن چیزهای غصبی، چه حکمی دارد؟
غصب به معنای آن است که انسان، از روی ظلم، بر مال یا حق کسی مسلّط شود و این یکی از گناهان کبیر بزرگ است که در قیامت، عذاب سختی را در پی دارد.( توضیح المسایل مراجع (امام خمینی; و دیگران)، تنظیم سید محمد حسن بنی هاشمی، ج 2، ص 475، دفتر انتشارات اسلامی. ) بدون شک، خوردن و آشامیدن و یا هر گونه تصرفی، در چنین چیزی به حکم عقل و قرآن کریم و روایات ائمه: حرام است. قر آن در این مورد میفرماید: "یـَاَیُّهَا الَّذینَ ءامَنوا لا تَأکُلوا اَموَلَکُم بَینَکُم بِالبـَطِـلِ اِلاّ اَن تَکونَ تِجـَرَةً عَن تَراضٍ مِنکُم; (نسأ،29) ای کسانی که ایمان آوردهاید: اموال یکدیگر را به باطل (و از طرق نامشروع) نخورید، مگر این که تجارتی با رضایت شما انجام گیرد." و در آیة بعد میفرماید: "و هر کس این عمل را از روی تجاوز و ستم انجام دهد، بزودی او را در آتشی وارد خواهیم ساخت، و این کار برای خدا آسان است." (نسأ، 30) به این ترتیب هرگونه تصرف در مال دیگری که بدون حق و یک مجوز منطقی و عقلائی بوده باشد ممنوع شناخته شده و همه را تحتِ عنوان "باطل" که مفهوم وسیعی دارد، قرار داده است. غصب، سرقت، تقلّب، خرید و فروش وسایل فساد و گناه و... همه نمونهای از مفهوم "باطل" است که در قرآن از آن نهی شده.( تفسیر نمونه، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران، ج 3، ص 394، دارالکتب الاسلامیة / تفسیر نور، محسن قرائتی، ج 2، ص 318، مؤسسه در راه حق. ) علاوه بر این "غصب" یکی از مصادیق "ظلم" و ستم به دیگران است که در قرآن کریم به شدّت مورد نکوهش قرار گرفته و وعده خلود در عذاب الهی در مورد آن آمده است. میفرماید: "اَلا اِنَّ الظّـَـلِمینَ فی عَذابٍ مُقیم; (شوری،45) آگاه باشید که ظالمان (آن روز) در عذاب دائمند."
اضافه کردن دیدگاه جدید