خداوند در مورد اعدام چه نظری دارد؟

اعدام مصدر باب افعال از ریشه (ع‌،د،م‌) و به معنای نیست گردانیدن‌، نابود ساختن‌، از بین بردن‌، کشتن و تهی‌دست کردن آمده است‌.(لغت نامه دهخدا، واژه "اعدام‌".) و در اصطلاح‌، اعدام به معنای مجازات مرگ برای ارتکاب جرم‌های خاص می‌باشد. اعدام از واژه‌های غیر مصرح قرآنی است که می‌توان به مباحث آن ذیل این واژه‌ها دست یافت‌: "قتل = کشتن‌" و "صلب = دارزدن‌" (مائده‌،33; اعراف‌،124 و...) ذبح = سربریدن‌، گردن زدن (بقره‌،49، ابراهیم‌،14) رجم = سنگسار کردن (هود، 91، کهف‌، 20 و...) به کار گرفتن اعدام به عنوان مجازات ارتکاب برخی جرائم‌، سابقة تاریخی بسیار طولانی دارد. مجازات اعدام اختصاص به آیین خاصی نداشته و در ادیان مختلف معمول بوده است و در همه کشورهای دنیا با تفاوت‌هایی اجرا می‌شود. دین اسلام نیز این مجازات را در مورد جرائمی پذیرفته است‌; چرا که اعدام به رغم ظاهر آن که موجب نیستی و مرگ کسی می‌شود، دارای منافع و برکات اجتماعی فراوانی از جمله ضامن حیات اجتماعی و سلامت آن است‌; "وَ لَکُم‌ْ فِی الْقِصَاص‌ِ حَیَوَة‌ٌ یَـََّأُوْلِی الاْ ?َلْبَـَب‌ِ لَعَلَّکُم‌ْ تَتَّقُون‌َ"(بقره‌،179)(ر.ک‌: المیزان‌، علامه طباطبایی‌، ج 1، ص 434، جامعة مدرسین / تفسیر نمونه‌، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 1، ص 61ـ66، دارالکتب الاسلامیة‌.) خطاب به "اولی الالباب‌" نشانة آن است که حیات بخشی اعدام تنها برای انسان‌های دارای اندیشه قابل فهم و درک است‌. پایان آیه "لعلکم تتقون‌" نیز اجرای این حکم را زمینه‌ای برای پرواپیشگی جامعة انسانی دانسته است‌. اعدام ظالمانه و نا به حق و اعدام عادلانه و به حق در بررسی آیات پیرامون اعدام به دو نوع برخورد می‌کنیم‌: 1. اعدام "نا به حق‌"; مانند: اعدام انبیأ (بقره‌،61)، قتل دعوت کنندگان به حق و عدالت (آل‌عمران‌،21)، کشتن ایمان آورندگان به خدا و رسولان الهی‌(بروج‌،4ـ8) 2. اعدام به حق‌، مانند: اعدام و قتل قاتل به عنوان قصاص نفس در مقابل جنایت وی (بقره‌،178 و 179) انواع جرم‌های مستحق اعدام‌در یک دسته‌بندی جرم‌های مستوجب اعدام را می‌توان به سه گروه تقسیم کرد: 1. جرم‌های منجر به فتنه‌های اعتقادی‌، مانند: ارتداد و شرک‌2. نفاق‌، قرآن منافقان را گمراهانی هدایت‌ناپذیر می‌داند که در صددند تا مؤمنان را به کفر بکشانند و مانند خویش سازند، از این رو مؤمنان را از دوستی با آنان بر حذر داشته و دستور داده است تا در صورتی که از فتنه‌ها دست نکشند آنان را به قتل برسانند.(نسأ، 88 و 89) 3. جرم‌های منجر به فتنه‌های اجتماعی‌، مانند قتل نفس (بقره‌،178) محاربه (ایجاد رعب و وحشت برای مردم‌) و فساد در زمین (مائده‌، 33 و 34) جرم‌های جنسی و ناموسی‌; گرچه در قرآن کریم به مجازات اعدام برای جرائم جنسی تصریح نشده است‌، اما مفسران و فقها با بهره‌گیری از روایات وارده در این زمینه و از باب رد فروع بر اصول‌، مرتکبین جرم‌هایی چون زنای محصنه‌، تجاوز به عنف و لواط را مستحق اعدام دانسته‌اند.