خداوند بارها در قرآن کریم ما را به مهربان بودن خودش بشارت داده است; پس چرا ما این قدر از مرگ و عذاب قیامت میترسیم؟

رحمت و مهربانی خدا شامل تمام بندگان و موجودات میشود; و رحمان و رحیم است و بندگان پرهیزگارش را بسیار دوست دارد و رحمت عام او، حتی شامل خطاکاران نیز میشود و در صورتی که توبه کنند، خداوند تمام گناهان آنها را میبخشد، چنانکه میفرماید: بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کردهاید، از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را میآمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.(زمر، 53، ترجمه آیة اللّه مکارم شیرازی، دارالقرآن الکریم، 1376.) ترس از خداوند و عذاب او، خود از مهمترین نعمتها و از بهترین جلوههای رحمت الهی است; زیرا اگر چنین نبود، انسانها در حق همدیگر، بسیار ظلم میکردند و با ارتکاب انواع معاصی، از مسیر کمال باز میماندند. شهید مطهری; دربارة مفهوم ترس از خدا میگوید: ذات خداوند موجب ترس و وحشت نیست; امّا اینکه میگویند از خدا باید ترسید; یعنی از قانون الهی باید ترسید; در دعا وارد است: "یا من لایرجی الا فضله و لایُخافُ الا عَدْلُه" ای کسی که امیدواری به او، امیدواری به فضل و احسان اوست و ترس از او، ترس از عدالت اوست، و باز در دعا آمده است: تو سرهی از اینکه از تو ترسی باشد، جز از ناحیة عدالت، و از اینکه از تو جز امید نیکی و بخشندگی توان داشت. عدالت نیز امر موحش و ترس آوری نیست. انسانی که از عدالت میترسد، در حقیقت از خودش میترسد که در گذشته خطا کرده و یا میترسد که در آینده به حقوق دیگران تجاوز کند.(ده گفتار، شهید مرتضی مطهری;، ص 19 و 18، انتشارات صدرا.) اما جهت ترس ما از مرگ و عذاب روز قیامت با وجود مهربانی و لطف بی حساب خداوند برای این است که به هر حال هم او ]خداوند[ خودش خبر داده است که من در عین لطف و رحمتم برای گناهکاران عذابی سخت فراهم کردهام "إِنَّ رَبَّکَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقَابٍ أَلِیم;(فصلت،43) پروردگار تو دارای مغفرت و ]هم[ دارای مجازات دردناکی است." "نَبِّئْ عِبَادِیَّ أَنِّیَّ أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِیم # وَأَنَّ عَذَابِی هُوَ الْعَذَابُ الاْ ئَلِیم;(حجر،49ـ50) بندگان مرا آگاه کن که من بخشنده و مهربان هستم و ]این که[ عذاب و کیفر من ]نیز[ همان عذاب دردناک است!" کدام انسان است که یقین کند که مراتب بندگی را بجا آورده و از اوامر الهی تخلف نکرده است تا از قیامت و از عذاب دردناک او خود را در امان دیده و ترسناک نباشد. البته هستند و بودهاند اولیأ الهی که مرگ را القأ و محبوب خود میدیدهاند و نه تنها هراسی از مرگ نداشتهاند بلکه آن را اول راحتی خود میدانستهاند مانند امام خمینی که فرمود من با آرامش و قلبی مطمئن پروردگارم را ملاقات میکنم. البته در کنار این مطلب همواره ترس از عذاب الهی وجود داشته است.

اضافه کردن دیدگاه جدید

کد امنیتی
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.