حج

بگذارید مفصل قضیه را برایتان شرح دهم.
من چند سال پیش به عمره مشرف شدم.همیشه از انجام طواف نسا به سبب نامحرم شدن با شوهر خوف داشتم(وسواسی هستم)در طواف نسا دقیقا یادم نیست دور چندم بود که سرم حرکت کرد(عمدا یا سهوا را یادم نیست)
بطوریکه قسمتی از پشت سرم را دیدم (سرم به بالا حرکت کرد)همان لحظه این نیت از ذهنم گذشت که طوافم اشتباه است و بعدا دوباره یکی دیگر انجام دهم.ولی با این حال طواف را به پایان رساندم.و به گمانم نمازش را هم خواندم.
همان شب یکی از روحانیون که آشنایمان بود مرا دید و من مطلب را برایش گفتم.ایشان نمی دانم بدون آگاهی از مسئله به من گفتند که من به نیابت شما انجام میدهم(در صورتیکه بعدها فهمیدم وقتی خود شخص میتواند انجام دهد نیابت باطل است)البته وقتی به ایران برگشتم فهمیدم و با همسرم هم نزدیکی داشته ام.حال که به ایران بازگشتم و بعد از گذشت سالی از این ماجرا آیا آن طوافی که من انجام داده بودم صحیح بوده(به فرض اینکه حرکت سر باعث بطلان طواف نشود و من از این مسئله ناآگاه بودم و در دلم گذشت که این باطل است و بایست یکی دیگر انجام دهم و ندادم آیا در نیت طواف من خطشه وارد شده است؟آیا نزدیکیهایی که در این مدت انجام دادیم باعث حرمت من و همسرم شده است؟نظر آیت الله مکارم و آیت الله خامنه ای را اگر بفرمایید بسیار بسیار ممنون میشوم.خیلی نگرانم