برخی معتقدند که بهشت حضرت آدم و حوّا که از آن رانده شدند، همین زمین بوده و آدم و حوّا در سرزمین آفریقا زندگی می‌کردند و همین زمین به درجات پای

بهشتی که آدم و حوّا8 در آن بودند، بهشت جاویدان ـ که به مؤمنان وعده داده شده ـ نبوده‌; بلکه باغی از باغهای با شکوه و پر نعمت خداوند بوده که در یکی از مناطق سرسبز زمین قرار داشته است و مقصود از هبوط و نزول آدم به زمین‌، نزول مقامی است نه مکانی‌; یعنی از مقام ارجمند خود و از آن بهشت سرسبز پایین آمدند. برخی از مفسران ازجمله علامه طباطبایی‌; می‌گویند: بهشت آدم‌بهشت "برزخی‌" بوده که در آسمان قرار داشته است‌. و چون در آن زمان‌، شیطان از رفتن به آسمانها ممنوع نبود، به همین جهت توانست آنها را وسوسه کند تا از درخت ممنوع بخورند، و بهشت آنها، بهشت جاویدان نبود که شیطان نتواند وارد شود.( ر.ک‌: المیزان‌، علامه طباطبایی‌;، ج 1، ص 139، نشر اسماعیلیان / تفسیر نمونه‌، آیت‌الله مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 1، ص 186 و 187، نشر دارالکتب اسلامیة‌. ) بعضی از روایات‌، اشاره دارد که پس از هبوط حضرت آدم و حوّا از بهشت به زمین‌، هر دو در مکه فرود آمدند. حضرت آدم بر کوه صفا و حضرت حوّا بر کوه مروه فرود آمدند; همان دو کوهی که حاجیان هفت بار بین آن دو می‌روند و باز می‌گردند. علامه طباطبایی‌;، قرآن شناس معاصر در کتاب المیزان‌، ج 1، ص 139 می‌گوید: کوه صفا را از آن جهت به این نام خوانده‌اند که صفی‌الله، یعنی برگزیدة خدا (حضرت آدم‌) بر آن فرود آمد، و کوه مروه را از آن رو به این نام نامیده‌اند که مرأة یعنی زن (همسر حضرت آدم‌) بر آن فرود آمد. محلّی که خداوند انسان ]آدم‌غ‌[ را از گِل آفرید و سپس از روح خود در آن دمید، و هم چنین محلّی که ملائکه بر او سجده کردند معلوم نیست‌، ولی محلّی که پس از این مراحل‌، آدم و حوّا8 در آن اسکان داده شدند، تا اندازه‌ای مشخص است‌; این مکان‌، مکانی نیست که گل آدم در آن جا سرشته و کامل شد و به صورت انسان درآمد، زیرا خداوند متعال‌، پس از انجام این مراحل (سرشتن گل‌، دمیدن روح و...) آن دو را به سکونت در بهشت امر می‌کند: "وَ إِذْ قُلْنَا لِلْمَلَغ‌کَة‌ِ اسْجُدُواْ لاِ ?َدَم‌َ فَسَجَدُوَّاْ إِلآ َّ إِبْلِیس‌َ أَبَی‌َ وَ اسْتَکْبَرَ وَ کَان‌َ مِن‌َ الْکَـَفِرِین # وَ قُلْنَا یَـََّـ ?‹َادَم‌ُ اسْکُن‌ْ أَنت‌َ وَ زَوْجُکَ الْجَنَّة‌َ وَ کُلاَ مِنْهَا رَغَدًا حَیْث‌ُ شِئْتُمَا;(بقره‌،34ـ35) و یاد کن هنگامی را که به فرشتگان گفتیم‌: برای آدم سجده و خضوع کنید. همگی سجده کردند، جز ابلیس که سرباز زد و تکبر ورزید، و ]به خاطر نافرمانی و تکبرش‌[ از کافران شد. و گفتیم‌، ای آدم‌! تو با همسرت در بهشت سکونت کن و از ]نعمت های‌[ آن‌، از هر جا می‌خواهید، گوارا بخورید; اما نزدیک این درخت نشوید که از ستم کاران خواهید شد." شیطان از آن محلی که فرشتگان مأمور به سجده بر آدم شدند ـ پس از نافرمانی بیرون رانده شد، در حالی که در بهشتی‌که آدم و حوا8 زندگی می‌کردند، حضور داشت‌: "فَاخْرُج‌ْ إِنَّکَ مِن‌َ الصَّـَغِرِین‌;(اعراف‌،13) بیرون رو، که تو از افراد پست و کوچکی‌." پس با بیان این دو دلیل روشن شد که محل‌ّ خلقت و سجده بر آدم‌غ غیر از بهشتی است که در آن ساکن شدند و از نظر جغرافیایی هم محل‌ّ آن معلوم نیست‌، ولی خصوصیات آن در روایات آمده است‌.