برخی خطبا میگویند: اگر کسی که کار نیک کرده، گناه کند، کارهای خوب او از بین میرود; در صورتی که قرآن میفرماید: هر کس به مقدار ذرّهای کار
ما به عدالت خداوند معتقدیم; از این رو، خداوند کار نیک هیچ کس را بی پاداش نمیگذارد. قرآن میفرماید: "فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُو # وَ مَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُو ;(زلزله،7و8) پس هر کس هم وزن ذرّهای کار خیر انجام دهد آن را میبیند ]و پاداش داده میشود[ و هر کس هم وزن ذرهای کار بد کند آن را میبیند]و کیفر داده میشود[". و نیز میفرماید: "وَ أَنَّ سَعْیَهُو سَوْفَ یُرَیَ # ثُمَّ یُجْزَغهُ الْجَزَآءَ الاْ ?َوْفَیَ ;(نجم،40و41) به زودی سعی و تلاش او دیده میشود و به صورت کاملتر پاداش داده میشود." در صورتی کارهای نیک در آخرت پاداش داده میشود که چند شرط داشته باشد: 1. شخصی که کار نیک انجام میدهد، مؤمن باشد. "بَلَیَ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُو لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُوَّ أَجْرُهُو عِندَ رَبِّه...;(بقره،112) آری، هر کس که خود را با تمام وجود، به خدا تسلیم کند و نیکوکار باشد، پس مزد وی پیش پروردگار اوست..." "...وَ مَنْ عَمِلَ صَـَـلِحًا مِّن ذَکَرٍ أَوْ أُنثَیَ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَغکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ یُرْزَقُونَ فِیهَا بِغَیْرِ حِسَابٍ ;(غافر،40)...و هر که کار شایسته کند ـ چه مرد باشد چه زن ـ در حالی که ایمان داشته باشد، در نتیجه آنان داخل بهشت میشوند و در آن جا بی حساب روزی مییابند." پاداش کارهای نیک شخص کافر ـ در صورتی که جاهل قاصر نباشد ـ در دنیا داده میشود و یا عذاب اخروی او تخفیف داده میشود. 2. شرایط استحقاق پاداش کار نیک و کیفر کار بد را حفظ کرده باشد; زیرا استحقاق پاداش کارهای نیک مشروط به انجام ندادن برخی از گناهان است; مانند: ارتداد پس از ایمان (بقره،217) شرک (انعام،88) کفر(کهف،105) بیحرمتی نسبت به پیامبر اسلام(حجرات،2) و... و استحقاق کیفر گناهان مشروط به انجام ندادن برخی کارهای نیک است; مانند: ایمان به خدا (محمد،2) توبه(تحریم،8) هجرت، جهاد و شهادت در راه خدا(آلعمران،195) اجتناب از گناهان بزرگ(نسأ،31) و... بنابراین، خداوند در قیامت هر کار نیکی که مؤمن انجام داده باشد، به شرط آن که برخی از کارهای بد را مرتکب نشده باشد، پاداش میدهد. پس این سخن که هر کار بدی کار نیک را از بین میبرد، صحیح نیست. سخن صحیح این است که استحقاق پاداش کارهای نیک، مشروط به انجام ندادن برخی از کارهای بد است.(ر.ک: التبیان، شیخ طوسی، ج 2، ص 208، مکتب الاعلام الاسلامی، قم / مجمع البیان، طبرسی، ج 1، ص 311، داراحیأ التراث العربی، بیروت / منشور جاوید، آیت اللّه سبحانی، ج 8، ص 248ـ276، دارالقرآن الکریم.)
اضافه کردن دیدگاه جدید