براساس آیة 26 سورة حدید، آیا به غیر از پسر گناه‌کار حضرت نوح‌غ از نسل حضرت ابراهیم‌غ فرزندانی بودند که فاسق و گناه کار باشند؟
آیات یاد شده این نکته را بیان می‌فرماید که هدایت و فسق، مخصوص امتی نیست و این دو جریان، در امت‌های گذشته هم بوده و تا امروز نیز جریان دارد; این گونه نیست که تمام افراد امتی، هدایت شده به صلاح گراییده باشند، بلکه همواره این گونه است که عدة بسیاری از افراد امت، به فسق گرایش دارند، و آیه، به بچه‌های آن بزرگوار اشاره ندارد و امت را در نظر گرفته است، البته قسمتی از نسل بشر به حضرت نوح برمی گردد و به همین خاطر به آن حضرت، پدر دوم گفته می‌شود، و پس از حضرت نوح، تمام پیامبران از ذریة آن جناب بودند. براین اساس، منظور از ذریه، نسل و امت آن بزرگوار است که امت، به دو گروه فاسق و صالح، تقسیم می‌شود و خیلی از آن‌ها، اهل فسق‌اند، افزون بر این، در قرآن مجید، دو فرزند برای حضرت ابراهیم بیان شده به نام اسماعیل و اسحاق که هر دو از صالحینند.(ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج 19، ص 356، بنیاد فکری علامه; میزان الحکمه، محمد محمدی ری شهری، ج 9، ص 399 ـ 402، مکتب الاعلام الاسلامی.) نتیجه آن که حضرت ابراهیم، فرزند فاسق و گناه کار نداشته است، گرچه در میان نسلهای بعدی ایشان، فاسقان و گناه کاران وجود داشته و دارند، چنانکه در میان امت و مردم ایشان نیز وجود داشته‌اند.
اضافه کردن دیدگاه جدید