با جستجو در تعداد حروف مشخص در هر سورة قرآن به این نتیجه رسیدهام که حروفی از قرآن کم یا زیاد نشده است; زیرا در غیر این صورت، شمارش حروف به
پیش از پاسخ لازم است به این نکته توجه داشت که بین قرائت (حروفی که در قرائت قرآن ادا میشوند) و کتابت فرق است; چرا که ممکن است حرفی در قرائت خوانده شود، ولی در کتابت نوشته نشود و بالعکس; یعنی برخی از حروف نوشته میشوند ولی خوانده نمیشوند. این مسأله تنها به زبان قرآن نیز محدود نمیشود و مصداقهای آن، برای مثال، در زبان فارسی نیز میتوان یافت (مانند مصوت و نیز واو معدوله در مثل خواهر، خواهش و...). مثالهای قرآنی این تفاوت بسیار است، به ویژه در رسم الخط عثمانی که این مسأله در آن بیشتر دیده میشود; برای مثال، یأ "ابراهیم) را نمینویسند "ابراهـیـم" و یا مانند الف جمع که خوانده نمیشود (امنوا) و بسیاری دیگر. اینک ـ با توجه به مقدمه یاد شده ـ باید توجه داشت که مصونیت از تحریف در کم و زیاد شدن در قرائت است و نه در رسم الخط; بنابراین، تحقیقات شما و مشابه آن که برخی قرآنپژوهان عرب ارائه کردهاند ـ که با تردید و نقد برخی کارشناسان رو به رو شده(ر.ک: پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، محمد علی رضایی اصفهانی، کتاب مبین.)ـ را نمیتوان راهی برای اثبات یا عدم اثبات تحریفناپذیری قلمداد کرد و البته تحریف ناپذیری قرآن از راههای متعددی اثبات میشود و امری مسلم است.(ر.ک: علوم قرآنی، محمد هادی معرفت، 443ـ479،مؤسسة فرهنگی انتشاراتی التمهید / تحریف ناپذیری قرآن، محمد هادی معرفت، ترجمة علی نصیری، مؤسسة فرهنگی انتشاراتی التمهید و انتشارات سمت، چ اول، 1379 ش.)
اضافه کردن دیدگاه جدید