با توجه به آیة 38 سورة نور که می‌فرماید: "و خدا هر که را خواهد روزی بی‌حد و حساب بخشد، و آیة 26 این سوره که می‌فرماید: "...و از خدا برایشان آمرزش و
تنها این آیه نیست که می‌فرماید: کم و زیاد شدن روزی به دست خداست، بلکه از آیات مختلف دیگر قرآن نیز همین معنا، به خوبی استفاده می‌شود که خدا روزی هر کس را بخواهد وسیع و روزی هر کس را بخواهد محدود می‌کند. نکتة مهم در آیات فوق این است که خواستن و مشیت و ارادة الهی بی‌حساب نیست، بلکه مشیت خداوند از حکمت او جدا نیست و همیشه روی حساب لیاقت‌ها و شایستگی‌ها است. به عبارت دیگر، ارادة خدا در زمینة وسعت و تنگی روزی، مشروط به شرایطی است که بر زندگی انسان‌ها حکم‌فرماست و تلاش‌ها و کوشش‌ها، اخلاص‌ها و فداکاری‌ها و دعا و نیکی به دیگران و... نقش تعیین‌کننده‌ای در آن دارد.(ر.ک: تفسیر نمونه، آیت‌ا... مکارم شیرازی و دیگران، ج 14، ص 484، دارالکتب الاسلامیة / تفسیر المیزان، علامه طباطبایی;، ترجمة سیدمحمدباقر موسوی‌همدانی، ج 15، ص 182، نشر بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی.)
اضافه کردن دیدگاه جدید