با توجه به آیة 154 سورة بقره که می‌فرماید: "شهیدان زنده‌اند"، آیا شهیدان مرگ را درک نکرده‌اند پس رجعت آنان چگونه است‌؟ آیا آن‌ها زنده شده‌،

به گفتة قرآن در دو آیة 154 سورة بقره و 169 سورة آل عمران شهیدان زنده‌اند. در سورة بقره می‌فرماید: "وَلاَ تَقُولُوا لِمَن یُقْتَل‌ُ فِی سَبِیل‌ِ اللَّه‌ِ أَمْوَ َت‌ُ بَل‌ْ أَحْیَآءٌ وَ لَـَکِن لآ تَشْعُرُون‌; و به آنها که در راه خدا کشته می‌شوند، مرده نگویید! بلکه آنان زنده‌اند ولی شما نمی‌فهمید." در سورة آل عمران می‌فرماید: "وَلاَ تَحْسَبَن‌َّ الَّذِین‌َ قُتِلُوا فِی سَبِیل‌ِ اللَّه‌ِ أَمْوَ َتَا بَل‌ْ أَحْیَآءٌ عِندَ رَبِّهِم‌ْ یُرْزَقُون‌; ای پیامبر! هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند... پر واضح است که مراد از حیات شهیدان غیر از حیات برزخی انسان‌ها است زیرا در آن صورت حیات شهیدان امتیازی برای آنان نخواهد بود، در صورتی که در این دو آیه به صورت ویژه حیات پس از شهادت آنان را متذکر شده است و البته چگونگی آن از نظر ما پنهان است چنان که فرموده است‌: درک و شعور شما انسان‌ها از درک کیفیت حیات آنان قاصر است‌. و در سورة آل عمران توضیح اندکی در این باره داده است‌. امام باقر7 نقل می‌کند که شخصی به نزد پیامبر اسلام‌شرفیاب شد و عرض کرد: من مشتاق شرکت در جهادم‌. آن حضرت پاسخ داد: "فجاهد فی سبیل الله فأنّک ان تُقتل کنت حیّاً عند الله مرزوقاً و ان مت‌ّ فقد وقع اجرک علی الله‌...: در راه خدا پیکار کن که اگرشهید شدی نزد خداوند زنده و روزی خور خواهی بود و اگر مُردی پاداشت بر عهدة خداوند خواهد بود... ."(ر. ک‌: تفسیر المیزان‌، ج 1، ص 382 و 383، انتشارات جامعة مدرسین‌.) می‌بینیم که آن حضرت شهادت را در برابر مرگ عادی قرار داده است‌. آن چه از آیات یاد شده به یقین به دست می‌آید این است که شهدا از حیاتی برخوردارند که دیگران از آن محروم هستند و این نیز مسلم است که وجود این حیات برای آنها به این معنا نیست که جان آن‌ها از کالبد و جسم آنان بیرون نرفته است‌; پس شهدا از این جهت که روح آن هااز جسمشان بیرون رفته است‌، با دیگران که از دنیا رفته‌اند فرقی ندارند و این که شما نوشته‌اید: "چگونه شهدا زنده‌اند، در حالی که سرانجام همه باید بمیرند، پس مرگ آنان چگونه است‌؟" پاسخش روشن است‌، زیرا آن مرگی که به هر حال‌، سراغ هر انسانی می‌آید، به معنای جدایی روح از بدن است که دربارة شهدا هم اتفاق افتاده است ـ چون همان گونه که گذشت‌، مقصود خداوند متعال از نمردن شهیدان‌، این نیست که روحشان از بدنشان جدا نشده است ـ آری‌; مقصود از حیات شهید، حیاتی مخصوص نزد خداوند است ـ نه از نوع حیات در دنیا ـ که غیر از شهدا کسی دیگر از آن حیات‌، نصیبی ندارند، و همان گونه که خداوند می‌فرماید، حیات آنان‌، حیات مخصوصی است که ما قدرت فهم و درک آن را نداریم‌: "بَل‌ْ أَحْیَآءٌ وَ لَـَکِن لآ تَشْعُرُون‌َ ;(بقره‌،154) بلکه آنان زنده‌اند، ولی شما نمی‌فهمید". پس شهید با رجعت‌، مانند دیگران به دنیا بر می‌گردد ـ البته شهیدی که قرار باشد رجعت کند ـ و مانند دیگران دوباره روحش از کالبدش جدا می‌گردد، در نهایت ممکن است آن حیات مخصوصی که برای او به سبب شهادت حاصل شده بود، برایش ادامه داشته باشد.