با توجه به آیة 11 سوره حجرات که مؤمنین را از تمسخر و به کار گرفتن لقب‌های زشت برای یک دیگر بازداشته و هم‌چنین با توجه به سخن حضرت علی‌در نهج
تمسخر و استهزا و فحاشی به دیگران، به خصوص افراد با ایمان کاری زشت و غیر اخلاقی است; هم چنین نفرین و لعن دیگران نیز، کار صحیحی نیست، مگر افرادی که قرآن و اهل‌بیت:، آن‌ها را استثنا نموده‌اند. خداوند متعال در قرآن کریم گروه و اشخاصی را مورد نفرین و لعنت خویش قرار داده است; از جمله: 1. تکذیب کنندگان کتاب آسمانی قرآن و حق; "کسانی که دلایل روشن و وسیلة هدایتی را که نازل کردیم، بعد از آن که در کتاب برای مردم بیان ساختیم کتمان می‌کنند، خدا آن‌ها را لعنت می‌کند و همه لعن کنندگان نیز آن‌ها را لعن می‌نمایند." (بقره، 159) که اشخاصی مانند ابوجهل، ابولهب و... را شامل می‌شود که البته ابی‌لهب در سوره مسد، آیه 1، نیز مورد نفرین و لعنت خداوند متعال قرار گرفته است. 2. کافرانی که در حال کفر از دنیا می‌روند; "کسانی که کافر شدند و در حال کفر از دنیا رفتند، لعنت خدا و فرشتگان و تمام مردم بر آن‌ها خواهد بود". (بقره، 161) 3. استکبارگران و زورگویانی مانند فرعون و لشکریان و یاران که خداوند متعال آن‌ها را مورد لعنت قرار داده و می‌فرماید: "در این دنیا لعنت پشت سر لعنت نصیب آن‌ها کردیم، و روز قیامت از زشت رویانند." (قصص، 42) 4. ابلیس; "و لعنت بر تو خواهد بود تا روز قیامت." (حجر، 35) 5. بنی امیه; براساس برخی روایات و سخنان پیشوایان معصوم منظور از "الشجرة الملعونة" (درخت لعنت شده) در سورة اسرأ، آیه 60، بنی امیه و خاندان آن‌ها هستند. چنان که حضرت امام صادق‌می‌فرماید: "درختی که در قرآن مورد لعنت قرار گرفته، همان خاندان امیه و بنی امیه هستند."(ر. ک: تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج 12، ص 170، دارالکتب الاسلامیة، تهران / تفسیر العیاشی، محمد بن مسعود عیاشی، ج 2، ص 297، چاپخانه علمیه، تهران و... .) 6. آزار دهندگان خدا و رسول: "إِن‌َّ الَّذِین‌َ یُؤْذُون‌َ اللَّه‌َ وَ رَسُولَه‌ُو لَعَنَهُم‌ُ اللَّه‌ُ فِی الدُّنْیَا وَ الاْ ?َخِرَة‌ِ وَ أَعَدَّ لَهُم‌ْ عَذَابًا مُّهِینًا; (احزاب،57) و آن‌ها که خدا و پیامبرش را اذیت می‌کنند، خداوند آن‌ها را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور می‌سازد، و برای آن‌ها عذاب خوار کننده‌ای آماده کرده است." و یا فقرات زیادی از ادعیه و زیارات وارد شده از معصومین: مانند زیارت عاشورا که پایه‌گذاران ظلم و جور به اهل‌بیت: و قاتلین آن‌ها و تمام بنی امیه و پیروان آن‌ها را مورد لعن قرار داده است. با توجه به لزوم ترک لعن و نفرین به افرادی بی‌گناه، شایسته است که مسلمان مؤمن در نفرین و لعن دیگران دقت نموده، تا مبادا فرد بی‌گناهی را مورد لعن قرار دهد.
اضافه کردن دیدگاه جدید