با آن که فردی مذهبی هستم و به دستورهای دینی عمل می‌کنم‌، لیکن احساس می‌کنم که خداوند به من عنایتی ندارد، زیرا از او خواسته‌ام که مرا در ترک

عمل کردن به دستورهای خدا، وظیفة بندگی است‌. انسان در برابر انجام وظیفه و تکلیف‌، نمی‌تواند هیچ گونه منّتی بر خدای تعالی داشته باشد، بلکه خدا بر ما منت گذاشته که برای تأمین سعادت و کمال ما تکالیفی صادر فرموده است‌، خدا آفریدگار ماست و هیچ نیازی به عبادت ما ندارد، قرآن در این باره می‌فرماید: "یَـََّأَیُّهَا النَّاس‌ُ أَنتُم‌ُ الْفُقَرَآءُ إِلَی اللَّه‌ِ وَ اللَّه‌ُ هُوَ الْغَنِی‌ُّ الْحَمِیدُ ;(فاطر،15) ای مردم‌! همة شما فقیر و محتاج خدا هستید، تنها خداست که بی نیاز و غنی بالذات و ستودة صفاتست‌." انجام دستورهای الهی‌، تأمین کننده سعادت و خوش بختی خودِ ما است‌; نماز و روزه و دیگر واجب‌ها و مستحب‌ها،، نردبان ترقی و تکامل انسان هستند. نوشته‌اید خدا در ترک گناه مرا یاری نمی‌کند; خداوند به شما عقل داده و بر اثر همین عقل و راهنمایی مربیان الهی‌، گناه را تشخیص می‌دهید و به زشتی آن علم پیدا می‌کنید; برای ترک گناه‌، اراده‌، جدی از طرف خودتان لازم است‌. خداوند هرگز فردی را به انجام کار نیک و یا ترک کار بد، مجبور نمی کند، این خود شخص است که باید با اختیار و آزادی به اختیار و آزادی به کار نیک بپردازد و از کار بد دوری ورزد. قرآن در این باره می‌فرماید: "إِنَّا هَدَیْنَـَه‌ُ السَّبِیل‌َ إِمَّا شَاکِرًا وَ إِمَّا کَفُورًا ;(انسان‌،3) ما راه را به او ]انسان‌[ نشان دادیم‌، خواه شاکر باشد ]و پذیرا گردد[ یا ناسپاس‌." البته باید از خدا درخواست کرد که ما را به صراط مستقیم هدایت فرموده‌، توفیق طاعت و بندگی به ما عطا فرماید و ما را از شرّ وسوسه‌های شیطان و نفس اماره‌، حفظ نماید، لیکن تنها با دعا، یاری الهی شامل حال انسان نمی‌شود، بلکه به دنبال دعا باید در راه رسیدن به هدف تلاش کرد: "وَ الَّذِین‌َ جَـَهَدُواْ فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُم‌ْ سُبُلَنَا وَ إِن‌َّ اللَّه‌َ لَمَع‌َ الْمُحْسِنِین‌َ ; (عنکبوت‌،69) و آن‌ها که در راه ما]با خلوص نیت‌[ جهاد کنند، قطعاً به راه‌های خود، هدایتشان خواهیم کرد و خداوند با نیکوکاران است‌." برای توفیق در ترک گناه‌، به چند نکته باید توجه کرد: الف ـ اراده جدّی‌: انسان موجودی آزاد و صاحب اراده است‌. آدمی با یک اراده جدّی می‌تواند هر نوع عملی‌، گرچه سال‌ها به آن عادت کرده باشد را ترک کند. ب ـ یاد خدا: اگر انسان هنگام انجام گناه خدا را یاد کند و بداند خدا او را می‌بیند و عمل او را مشاهده می‌فرماید، تأثیر فراوانی در ترک گناه دارد; متأسفانه خدا در آن حال فراموش می‌شود، قرآن مجید، در آیات فراوانی‌، انسان را به این حقیقت توجه داده است‌: "أَلَم‌ْ یَعْلَم بِأَن‌َّ اللَّه‌َ یَرَی‌َ ;(علق‌،14) آیا انسان نمی‌داند که خدا او را می‌بیند." ج ـ توجه به عاقبت گناه‌: تردیدی نیست که گناه پیامدهای بدی دارد; عاقبت گناه‌، ذلّت و خواری است‌; گناه هم کیفر دنیوی دارد و هم اخروی‌; بنابراین‌، انسان عاقل نباید برای لذّت زود گذر، سعادت ابدی خود را از دست بدهد.