این‌که می‌گویند: هر کس موقع خواب‌، آیه آخر سوره کهف را بخواند، هر ساعتی که بخواهد بیدار می‌شود، درست است‌؟

هر کس آیة آخر از سورة کهف را بخواند، در هر ساعتی که اراده کند، از خواب بیدار می‌شود. دانشمندان اسلامی در این زمینه روایتی را از امام صادق‌ذکر کرده‌اند که می‌فرماید: "ما مِن أَحَدٍ یَقرَءُ الکهف عند النوم اِلاّ یتیقظ فی‌الساعة الّتی یریدها; هیچ‌کس نیست که در هنگام خوابیدن‌، آخر سوره کهف را بخواند; مگر آن‌که در همان ساعتی که می‌خواهد، بیدار شود.(مجمع‌البیان‌، طبرسی‌;، ج 6، ص 499، داراحیأ التراث‌، لبنان‌، بیروت‌.) همان‌طور که در این سخن امام‌صادق‌می‌بینیم‌، شرط دیگر بیدار شدن‌، علاوه بر خواندن این آیه آن است که خود شخص هم ارادة برخاستن از خواب را داشته باشد; مثلاً اگر کسی دوست داشته باشد که نیم ساعت قبل از اذان برای خواندن قرآن و نماز شب برخیزد، امّا خوابش ببرد، با خواندن این آیه پیش از خوابیدن و ارادة برخاستن در ساعت معین‌، خداوند برایش حالتی پیش می‌آورد که در آن ساعت بیدار شود. البته گاهی نیز ممکن است در اثر خستگی مفرط جسم‌، بیماری‌، مصرف غذایی نامناسب و... و گاهی نیز به اقتضای سن خواب انسان بسیار سنگینی باشد و یا پس از بیداری‌، مجدداً خواب بر او غلبه کند ـ همانند کسانی که در اثر زنگ ساعت بیدار می‌شوند و پس از بستن زنگ ساعت مجدداً به خواب می‌روند و فردا خیال می‌کنند که ساعت زنگ نزده است ـ دراین صورت باید انسان وضعیت خود را به حالت متعارف برگرداند.