اگر کافری در قیامت با مشاهده آتش جهنم، شهادتین را بر زبان جاری کند، آیا خداوند او را میبخشد؟
جهان آخرت بر عکس دنیا، محل دیدن پاداشها و عقابها است. هر انسانی در طول زندگی در طول زندگی خود در دنیا با کمک عقل خود و دستورهای پیامبران میتواند راه صحیح را انتخاب و از راه نادرست بپرهیزد. در این دنیا است که هر کسی میتواند، اعمال خود آینده را بسازد، اَمّا پس از مرگ و ورود به قیامت، راه بازگشتی وجود ندارد. "وَ لَوْ تَرَیََّ إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاکِسُواْ رُءُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَآ أَبْصَرْنَا وَ سَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَـَـلِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ ;(سجده،12) و کاش هنگامی را که مجرمان پیش پروردگارشان سرهاشان را به زیر افکندهاند میدیدی ]که میگویند:[ پروردگارا، دیدیم و شنیدیم; ما را بازگردان تا کار شایسته کنیم، چرا که ما یقین داریم." خداوند در آیه 108، سوره مؤمنون به این گروه پاسخ میدهد. "قَالَ اخْسَ ?‹ُواْ فِیهَا وَ لاَ تُکَلِّمُونِ ; میفرماید: ]بروید[ در آن گم شوید و با من سخن مگویید." توبه و بازگشت نیز مانند اعمال دیگر، زمان خاص خود را دارد. توبه تا قبل از فرا رسیدن مرگ قابل پذیرش است.(نسأ،18) اَمّا پس از سپری شدن این زمان در مشاهده عذاب، بازگشت و اظهار ندامت سودی ندارد و آرزویی دست نیافتنی ویژه برای کافران خواهد بود; "رُّبَمَا یَوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُواْ لَوْ کَانُواْ مُسْلِمِینَ ;(حجر،2) چه بسا کسانی که کافر شدند آرزو کنند که کاش مسلمان بودند."
اضافه کردن دیدگاه جدید