اگر فردی در نماز خود کاهلی کند، ولی به اشتباه خود پی ببرد و دوباره به خواندن نماز ادامه دهد، آیا چنین شخصی بخشیده می‌شود؟

آثار نماز: 1. نماز، وسیله شستشوی گناهان و موجب آمرزش الهی است‌. پیامبراکرم‌می‌فرماید: "هر کس با معرفت نماز بخواند، بخشیده می‌شود."(بحارالانوار، علامه مجلسی‌;، ج 79، ص 207، داراحیأالتراث العربی‌، بیروت‌.) 2. نماز سدی در برابر گناهان آینده است‌: "همانا نماز از فحشا و منکرات جلوگیری می‌کند." (عنکبوت‌، 45) 3. توجه به نماز به انسان نیرو می‌بخشد: "از صبر و نماز یاری بجویید." (بقره‌، 45) 4. پیامبراکرم‌فرمود: "نماز ستون دین است‌; هر کس نمازش را ترک کند، دینش را منهدم و خراب کرده است‌."(همان‌، ص 202.) و... . اثرات ترک نماز: 1. رسول اکرم می‌فرماید: "کسی که بدون عذر، نمازش را ترک کند، قطعاً اعمال خیرش حبط و بی‌فایده می‌گردد." 2. امیرمؤمنان علی‌می‌فرماید: "اللهم العن من ترک الصلوة متعمداً; خدایا لعنت کن کسی را که عمداً نماز را ترک کند." 3. ترک نماز، موجب ورود در آتش است‌: "مؤمنان از مجرمان سؤال می‌کنند که چه چیز شما را به دوزخ انداخت‌؟! می‌گویند: ما از نمازگزاران نبودیم‌." (مدثر، 40 ـ 41) 4. پیامبراکرم‌می‌فرماید: "کسی که نمازش را سبک بشمارد، از من نیست‌; و الله بر سر حوض کوثر بر من وارد نخواهد شد."(همان‌، ص 224.) و... بنابراین کسی که به ترک و یا سستی در نماز مبتلا شده‌، باید هر چه زودتر توبه نماید و نمازهایی را که نخوانده‌، قضایش را بجا آورد، امید است که مورد بخشش خداوند واقع شود، زیرا درِ توبه برای همگان و برای همیشه باز است‌، و ناامیدی از عفو و بخشش خداوند مهربان‌، از گناهان بزرگ به شمار می‌آید: "قُل‌ْ یَـَعِبَادِی‌َ الَّذِین‌َ أَسْرَفُوا عَلَی‌ََّ أَنفُسِهِم‌ْ لاَ تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَة‌ِ اللَّه‌ِ إِن‌َّ اللَّه‌َ یَغْفِرُ الذُّنُوب‌َ جَمِیعًا إِنَّه‌ُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیم‌ُ # وَ أَنِیبُوَّا إِلَی‌َ رَبِّکُم‌ْ وَ أَسْلِمُوا لَه‌ُ مِن قَبْل‌ِ أَن یَأْتِیَکُم‌ُ الْعَذَاب‌ُ ثُم‌َّ لاَ تُنصَرُون‌َ;(زمر،53 ـ 54) بگو: ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همة گناهان را می‌آمرزد. و به درگاه پروردگارتان باز گردید، و در برابر او تسلیم شوید، پیش از آن که عذاب به سراغ شما آید سپس از سوی هیچ کس یاری نشوید." قرآن کریم در جایی دیگر می‌فرماید: "توبه‌، نزد خداوند، تنها برای کسانی است که از روی نادانی مرتکب گناه می‌شوند; سپس بزودی توبه می‌کنند; اینانند که خدا توبه‌شان را می‌پذیرد، و خداوند، دانای حکیم است # و توبة کسانی‌که گناه می‌کنند تا وقتی که مرگ یکی از ایشان در رسد، می‌گوید: "اکنون توبه کردم‌، پذیرفته نیست‌".(نسأ، 17 و 18.) خداوند متعال در این آیات به طور صریح‌، مسأله توبه را مطرح‌، و برخی از شرایط پذیرش آن‌را بیان فرموده است‌;(ر.ک‌: تفسیر نمونه‌، همان‌، ج 3، ص 348 و 349.) پس اولین قدم جهت ترک گناه‌، توبة حقیقی از گناه است‌. بعد از این مرحله‌، توبه کننده باید دستورهایی را به کار بندد تا به گناه گذشته باز نگردد و به تعبیری‌، تا به عهد و پیمانی که در پیشگاه خداوند بسته‌، وفادار بماند; از جمله‌: 1. جدا شدن از محیط گناه و عدم شرکت در مجالس معصیت‌; زیرا توبه‌کار، در آغاز امر آسیب‌پذیر است و مانند بیماری است که تازه از بستر برخاسته که اگر با پای خود به محیطهای آلوده برود، احتمال آلودگی مجدد فراوان است‌. 2. باید در مورد دوستان و معاشران خود تجدید نظر کند و اگر کسانی بوده‌اند که درگذشته او را به گناه تشویق می‌کردند، از آنها فاصله بگیرد. 3. هر زمان که وسوسه و انگیزه‌های آن گناه در او پیدا شد، به ذکر خدا روی آورد; زیرا: "أَلا بِذِکرِ اللَّه‌ِ تَطمَئِن‌ُّ القُلُوب‌ُ;(رعد، 28.) ذکر خدا مایة آرامش دلها است‌." 4. همواره دربارة آثار زیانبار گناهی که آن‌را ترک کرده‌، بیندیشد و آن آثار را نصب العین خود قرار دهد تا مبادا بر اثر غفلت از آن و فراموش کردن اثرهای مرگبار آن گناه‌، بار دیگر انگیزه انجام آن در او رشد کند. 5. در سرگذشت پیشینیان و کسانی‌که بر اثر گناهان مختلف گرفتار مصایب دردناکی شده‌اند، بیندیشد. 6. در مورد عقوبت و مجازات‌هایی که بر یکایک گناهان وعده داده شده‌، اندیشه کند. 7. باید وقت شبانه روزی خود را با برنامه‌های صحیح پر کند; برنامه‌هایی مانند تلاش برای زندگی آبرومند، عبادت و بندگی خدا و سرگرمی‌های سالم و...; زیرا بی‌کاری و خالی ماندن اوقات فراغت‌، دشمن بزرگی است که زمینه را برای وسوسه‌های بازگشت به گناه و معصیت هموار می‌سازد.(پیام قرآن‌، آیت‌الله مکارم شیرازی‌، ج 1، ص 239 و 240، انتشارات مدرسه الامام امیرالمؤمنین‌.)