اگر فردی در زندگی خود همیشه شکست بخورد و در کارهای خود ناموفق باشد و به خدا ایمان نداشته‌، از او کمک نخواهد; این فرد در چه صورتی می‌تواند راه

اساس و ریشة همة مشکلات انسان‌، بی‌اعتقادی و بی‌ایمانی او به خدای متعال است‌. انسان نمی‌تواند در هستی‌، وصلة ناجور باشد، و اگر خلاف جریان هستی گام بردارد، به یقین آرامش نخواهد داشت‌. با بی‌اعتقادی به خدا، آرامش محال است و تنها تکیه‌گاه مطمئن انسان در جهان‌، خدای متعال می‌باشد; به همین خاطر، نخستین شعار و سخن همة پیامبران الهی‌، دعوت به توحید و ایمان به خدای متعال است‌: "وَ لَقَدْ بَعَثْنَا فِی کُل‌ِّ أُمَّة‌ٍ رَّسُولاً أَن‌ِ اعْبُدُواْ اللَّه‌َ; (نحل‌،36) ما در هر امتی رسولی فرستادیم که خدای یکتا را بپرستید." "به این ترتیب‌، دعوت به سوی توحید،... اساس دعوت تمام پیامبران را تشکیل می‌داده و نخستین چیزی بوده است که همه‌، بدون استثنا به آن دعوت می‌کردند، چرا که اگر پایه‌های توحید محکم نشود... هیچ برنامة اصلاحی قابل پیاده کردن نیست‌."( تفسیر نمونه‌، آیة الله مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 11، ص 221، دارالکتب الاسلامیه‌." ) کسی که به خدای متعال ایمان آورد، و از رسول او و شریعتش پیروی نمود، از بسیاری از تنگناهای زندگی رها شده‌، به راه راست وارد می‌شود و به سلامت و امنیّت می‌رسد: "یَهْدِی بِه‌ِ اللَّه‌ُ مَن‌ِ اتَّبَع‌َ رِضْوَ َنَه‌ُو سُبُل‌َ السَّلَـَم‌ِ وَیُخْرِجُهُم مِّن‌َ الظُّـلُمَـَت‌ِ إِلَی النُّورِ بِإِذْنِه‌ِی وَیَهْدِیهِم‌ْ إِلَی‌َ صِرَ َطٍ مُّسْتَقِیم‌ٍ;(مائده‌،16) خداوند به برکت آن‌، کسانی را که از خشنودی او پیروی کنند، به راه‌های سلامت هدایت می‌کند و به فرمان خود، از تاریکی‌ها به سوی روشنایی می‌برد; و آن‌ها را به سوی راه راست‌، رهبری می‌نماید." آری کسی که در مسیر الهی قدم بگذارد، خدا راه‌های سلامت و امنیت را در برابر او گذاشته‌، از نگرانی‌ها و هرچه که سعادت و موفقیت او را مختل‌ّ می‌کند، نجات می‌دهد و به راه راست وارد می‌نماید.( تفسیر المیزان‌، علامه طباطبایی‌، ج 5، ص 245، جامعه مدرسین‌. ) این حقیقت قرآنی است که آرامش‌، فقط در گرو نام و یاد خدا، تحقق می‌یابد و بس‌: "أَلاَ بِذِکْرِ اللَّه‌ِ تَطْمَغ‌ن‌ُّ الْقُلُوب‌ُ;(رعد،28) آگاه باشید که تنها یاد خدا آرام بخش دل‌هاست‌." ایمان همراه با عمل‌، اعتقاد به خداست که آرامش و رهایی از مشکلات را به ارمغان می‌آورد باید دانست که هیچ نیرو و تکیه‌گاهی جز خدا نمی‌تواند مشکلات اساسی انسان را حل نموده‌، او را به آرامش حقیقی و واقعی برساند.( همان‌، ج 11، ص 357. ) خلاصه آن که نمی‌توان به خدا اعتقاد و ایمان نداشت و آرزوی‌ِ حل‌ّ مشکلات اساسی و توفیق داشت‌; همة این‌ها در گرو یاد خدا و کمک خواستن از او به دست می‌آید و فقط این گونه می‌توان در راه راست قدم گذاشت‌.