اگر اعمال فردی در آخرت مساوی شد، خداوند با او چه می‌کند

از آیات قرآن کریم استفاده می‌شود که هر کس مرتکب گناه و کار بدی شود، جزای آن را در قیامت خواهد دید: "فمن یعمل مثقال ذرّة‌ٍ خیرًا یره # و مَن یعمل مثقال ذرّة‌ٍ شرًّا یره‌" (زلزله‌، 7 ـ 8) مگر این‌که توبه کند و در همین دنیا از گناه پاک شود و نقایص خود را با اعمال صالح جبران نماید: "إلاّ مَن تاب و ءامن و عمل عملاً صـَلحا فأولـَئک یبدّل اللّه سیّ ?‹اتهم حسنـَت‌ٍ و کان اللّه غفورًا رّحیمًا" (فرقان‌، 70) و یا اگر لایق شفاعت باشد، مورد شفاعت قرار گیرد. قرآن کریم عده‌ای از کسانی را که شفاعت شامل حال آن‌ها نمی‌شود، نام برده است‌.(ر.ک‌: مدثر، 43 ـ 48.) امّا گنهکارانی که از فضل و رحمت بی‌پایان الهی استفاده نکنند و با بار گناه وارد قیامت شوند، به میزان جرم و گناهشان در جهنم می‌مانند و آن گاه که از آلودگی و گناه پاک شوند، وارد بهشت می‌شوند. فقط عده‌ای همچون کافران و منافقان معاند برای همیشه در جهنم باقی خواهند ماند: "إن‌ّ اللّه جامع المنـَفقین و الکـَفرین فی جهنّم جمیعًا" (نسأ، 140); "أولـَئک أصحـَب النّار هم فیها خـَلدون‌" (آل‌عمران‌، 116 و مجادله‌، 17) همان گونه که بهشتیان برای همیشه در بهشت خواهند بود.(ر.ک‌: پیام قرآن‌، آیت‌الله مکارم شیرازی‌، ج 6، ص 481 ـ 484، مدرسة‌الامام امیرالمؤمنین‌.) بنابراین افرادی که اعمال خوب و بدشان در قیامت مساوی (و مورد شفاعت و بخشش واقع نشده باشند) به میزان جرم و گناهشان مجازات خواهند شد، وقتی از گناه پاک شدند، وارد بهشت می‌شوند.