اگر اصول اخلاقی‌، مطلق و جاودانه‌اند، چه توجیه و تفسیری برای این استثنأها می‌توان داشت‌؟

در این‌که ارزش‌ها و اصول اخلاقی‌، همانند عقاید اصلی مانند اعتقاد به خدا، معاد و... جاودانه و تغییرناپذیرند شکی نیست‌. جاودانه بودن به این معنا است که اگر چیزی خوب است برای همه در هر زمانی خوب است و همه موظفند آن فضیلت را به دست آورند و اگر چیزی بد است برای همه بد است و همگان در طول تاریخ باید از آن بپرهیزند. مثلاً عدالت‌، ظلم‌ستیزی‌، تقوا، التزام به انجام وظایف‌، همیشه خوب و پسندیده است و خودپرستی‌، تجاوز به حقوق دیگران‌، ناسپاسی و خیانت همیشه زشت و ناپسند است‌. اما در مورد استثنأها که در پرسش مطرح کردید، از آن‌جا که توضیح و مثالی در آن زمینه ذکر نکردید، بررسی آن‌ها را به نامه بعدی که با توضیح بیشتری انشأالله خواهید نوشت‌، موکول می‌کنیم‌.