اگر اسلام با حاکمیت موروثی مخالف است، پس چرا رهبری پیامبران و ائمه: موروثی بوده، با یکدیگر پیوند عشیرگی و قبیله گی دارند؟
1. انتخاب پیامبر9، که پیام آور وحی و تشریع است، از سوی خداوند انجام میگیرد، این انتخاب نیز بر امر خارق العادهای استوار است که از جملة آنها، ادراک باطنی غیر عادی و خارج از حواس ظاهری به وسیله پیامبر، عصمت او ومسائلی از این دست میباشد. ضمن آن که پیامبران از یک قبیله و گروه خاصی مبعوث نشدهاند. 2. انتخاب امام نیز با توجه به شرایط خاص موجود در او انجام گرفته، و شرایط مزبور نیز تنها در ا فراد خاصی یافت میشود. به برخی از این شرایط از دیدگاه قرآن، اشاره میشود. الف: هدایت به حق و به امر خداوند: "وَ جَعَلْنَـَهُمْ أَغمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَ أَوْحَیْنَآ إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْرَ َتِ;(انبیأ،73) و آنان را پیشوایانی قرار د ادیم که به فرمان ما، (مردم را) هدایت میکردند، و انجام کارهای نیک را به آنها وحی کردیم." منظور از هدایت به امر الهی، به معنای تبدیل شدن امام به انسانی با یقین کامل، و مکشوف شدن اسرار عالم ملکوت یعنی چهره باطنی این عالم به وسیله کلمات الهی برای اوست(المیزان، علامه طباطبایی، ج 1، ص 273، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات.); وانگهی هدایت مزبور، نه تنها ارایه طریق، بلکه رساندن مردم، به امر الهی، به مطلوب است. در این باره، آیات دیگری نیز در قرآن آمده، که به عنوان نمونه میتوانید به آیات: مؤمن، 38 ـ انعام، 90، سجده، 24، و...مراجعه کنید. ب. جعل و نصب الهی، عصمت، تأیید از جا نب خداوند مخفی نبودن اعمال بندگان از علم امام، عالم بودن به همة نیازهای مردم، برتر بودن از همه انسانها در فضایل نفسانی، از جمله شرایط دیگر امام است که از در کنار یکدیگر قرار دادن آیات قرآن،به دست میآیند.(همان.، ص 275.) 3. افزون بر شرایط مذکور، امامت مخصوص کسی است که، دارای هدایت و سعادت ذاتی باشد، نه آن که این ویژگی را از خارج کسب کرده باشد، بدین موضوع، در سورة مبارک یونس، آیة 35 اشاره شده است. هدایت ذاتی امام نیز، ثمرة تأییدات الهی است. 4. با توجه به آن چه گفته شد، این که نبوت، یا امامت در مجموعه افراد خاصی گذارده شده، این امر، نه به جهت مسایلی مانند بها دادن به یک قبیله یا عشیره، بلکه به دلیل آن است که حکمت الهی، چنین اراده کرده است، چرا که، امامت ونبوت، امری است که تعیین آن از سوی خداست. آیا این که خداوند در این موضوع، به ملاحظات قبیلگی ترتیب اثر دهد، مفهومی نخواهد داشت؟ از این رو، با توجه به حساسیت مسأله نبوت و امامت، و شرایط خاص احراز این سمت، خداوند اراده کرده بود که آن را در افراد خاصی قرار دهد. اراده مزبور هم به دلیل وجود شرایط یاد شده در آنان بوده است، نه ملاحظات دیگر، چرا که آن چه در اسلام درباره حاکمان معتبر است، وجود همین شرایط خاص است; خواه موروثی باشد، خواه غیرموروثی.(برای مطالعه بیشتر ر.ک: نبوت و امامت، علی الله وردی خانی، انتشارات آستان قدس رضوی.)
اضافه کردن دیدگاه جدید