اگر از یک عالم، پرسشی بکنیم و ایشان جواب بدهند، بعد همان پرسش را از جای دیگر مانند مرکز شما سؤال کنیم و بفهمیم که ایشان پرسش ما را درست جواب
انسان عاقل در هر کار و حرفه‌ای به کسانی که در آن کار و حرفه، دارای تخصص هستند مراجعه می‌کنند، مثلاً کسی که جسمش بیمار می‌شود، راه منطقی و عقلانی این است که به پزشک مراجعه کند و ... در امور دینی و مسائل معارف اسلامی، نیز به متخصصان اسلام شناس و کسانی که در مسائل دینی و امور اسلامی کارشناس هستند باید مراجعه کرد و روحانیان و علمای دین در این باره صاحب نظر و کارشناس هستند; از این‌رو آنان را با القابی مانند: ثقة الاسلام (کسی که در مسائل اسلامی مورد اطمینان است) و حجة الاسلام (مدرک حجت معتبر مسائل اسلامی) و ... خطاب کنند. اگر روحانیان در بیان احکام و معارف دینی، مرتکب اشتباهی شوند، اگر از روی سهو و قصور باشد، در پیشگاه الهی معذورند. ولی اگر خدای ناکرده از روی عمد، معارف الهی را به گونه‌ای دیگر در اختیار مردم قرار دهند، این کار یکی از بزرگ‌ترین گناهان است و پشت سر چنین افرادی نمی‌شود نماز خواند، زیرا یکی از شرایط امام جماعت، عادل بودن; یعنی دوری جستن از گناهان کبیره و اصرار نداشتن بر گناهان صغیره است.(ر.ک: توضیح المسائل مراجع، بنی هاشمی، ج 1، ص 819، دفتر انتشارات اسلامی.) اما باید توجه داشته باشیدکه تشخیص این گونه موارد بسیار مشکل است; زیرا چه بسا مسأله‌ای دو یا چند جواب داشته باشد، این مرکز، یک جواب بدهد و عالمی جواب دیگری بگوید; یا نحوه سؤال کردن‌ها متفاوت باشد، در نتیجه، جواب‌های متفاوت داده شود و...; بنابراین نمی‌شود با صرف پرسش مسأله‌ای، و شنیدن جواب متفاوت، عالمی را به بی عدالتی متهم کرد، و یا آبروی دانشمند مسلمانی را در معرض خطر قرار داد.
اضافه کردن دیدگاه جدید