افرادی که از ایمان کم‌تری برخوردارند، بر فرض اگر داخل بهشت شدند، آیا امکان هم جواری آن‌ها با پیامبر و اهل‌بیت‌: وجود دارد؟

خداوند متعال می‌فرماید: "کُل‌ُّ نَفْس‌ِ بِمَا کَسَبَت‌ْ رَهِینَة‌ٌ ; (مدثر، 38) هر کس در گرو اعمال خویش است‌." همچنین در جای دیگر می‌فرماید: "و از روزی بپرهیزید ]و بترسید[ که در آن روز، شما رابه سوی خدا باز می‌گردانند، سپس به هر کس‌، آن چه انجام داده‌، به طور کامل باز پس داده می‌شود، و به آن‌ها ستم نخواهد شد." (بقره‌، 281) در روز قیامت به تمام اعمال انسان‌ها رسیدگی می‌شود و براساس پرونده اعمال به حساب انسان‌ها رسیدگی به عمل می‌آید; "فَمَن یَعْمَل‌ْ مِثْقَال‌َ ذَرَّة‌ٍ خَیْرًا یَرَه‌ُ # وَ مَن یَعْمَل‌ْ مِثْقَال‌َ ذَرَّة‌ٍ شَرًّا یَرَه‌ُ ; (زلزله‌، 7 و 8) پس هر کس هم وزن ذره‌ای کار خیر انجام دهد آن را می‌بیند، و هر کس هم وزن ذره‌ای کار بد کرده آن را می‌بیند." بنابراین‌، از آیات مذکور بر می‌آید که حساب رسی روز قیامت به دقت و سختی انجام می‌گیرد. و کسانی که اعمال خوب و پسندیده‌ای دارند، جایگاهشان بهشت و رضوان خداوند متعال‌، وعده‌ای هم که بدکار و گناه کارند، جایگاهشان جهنم و خشم خدا خواهد بود.(ر.ک‌: تفسیر نمونه‌، آیت‌الله مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 27، ص 228، دارالکتب الاسلامیة‌.) بهشت و جهنم نیز دارای درجات و درکات است‌. قرآن کریم با اشاره به مسکن بهشتیان و درجه بندی آن‌ها، می‌فرماید: "...فَأُولَـََّئِکَ لَهُم‌ْ جَزَآءُ الضِّعْف‌ِ بِمَا عَمِلُوا وَ هُم‌ْ فِی الْغُرُفَـَت‌ِ ءَامِنُون‌َ ; (سبأ، 37)... پس برای آنان ]مؤمنان‌[ پاداش مضاعف در برابر کارهایی است که انجام داده‌اند; آنان در غرفه‌های ]بهشتی‌[ در ]نهایت‌[ امنیت خواهند بود." کلمه "غرفات‌" جمع غرفه‌، به معنای حجره‌هایی است که در طبقه بالا قرار گرفته که نور بیشتر و هوای بهتر دارد.(ر.ک‌: همان‌، ج 18، ص 110.) پیامبر اکرم‌می‌فرماید: "بهشت صد درجه است و میان هر درجه با درجة دیگر، به اندازه میان زمین و آسمان فاصله وجود دارد. بالاترین درجة آن "فردوس‌" است که چهار رود بزرگ بهشت از آن می‌جوشد و هرگاه از خداوند، حاجتی داشتید "فردوس‌" را بخواهید. حضرت علی‌نیز می‌فرماید: "]بهشت‌[ درجاتی است که هر یک بر دیگری برتری خاصی دارد و جایگاه‌هایی است که با یکدیگر متغایرند، نعمت‌هایش پایان‌پذیر نیست و ساکنان آن هرگز کوچ نکنند..."(ر.ک‌: بحارالانوار، علامه مجلسی‌;، ج 8، ص 71 - 221، داراحیأ، بیروت‌.) در روایات دیگری تعداد درجات بهشت‌، به اندازة آیات قرآن کریم‌، دانسته شده است‌. خداوند متعال در جایی دیگر می‌فرماید: "مؤمنان حقیقی آن‌ها هستند، برای آنان درجات ]فوق‌العاده‌ای‌[ نزد پروردگارشان است‌...". (انفال‌، 4) و در جایی دیگر درباره درجات مؤمنان می‌فرماید: "هر یک از آن‌ها ]مؤمنان‌[ برای خود درجه و مقامی در پیشگاه خدا دارند و خداوند به آن‌چه انجام می‌دهند بیناست‌" (آل‌عمران‌، 163).(ر.ک‌: اصول کافی‌، یعقوب کلینی‌، ج 2، ص 568، دارالتعارف‌، بیروت‌.) جهنم نیز دارای درکات (در مقابل درجات‌) و پستی‌هایی است‌، چنان که خداوند متعال می‌فرماید: "إِن‌َّ الْمُنَـَفِقِین‌َ فِی الدَّرْکِ الاْ ?َسْفَل‌ِ مِن‌َ النَّارِ وَلَن تَجِدَ لَهُم‌ْ نَصِیرًا ; (نسأ، 145) منافقان در پایین‌ترین درکات دوزخ قرار دارند، و هرگز یاوری برای آن‌ها نخواهی یافت‌." "درک‌" در جایی که مسأله پایین آمدن مورد نظر باشد است به همین جهت طبقه‌های بهشت را درجه و پایین رفتن طبقات جهنم را درکات می‌گویند. پس جهنم نیز دارای درکاتی است که منافقان و کافران معاند در پایین‌ترین حد آن هستند.(ر.ک‌: تفسیر المیزان‌، علامه طباطبایی‌;، ج 5، ص 123، دارالکتب الاسلامیة / تفسیر نمونه‌، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 4، ص 179.) با توجه به مطالب بالا مبنی بر این که برای اهل بهشت‌، درجاتی است‌. که هر کس در درجة خود محفوظ می‌ماند، امّا در عین حال‌، از ظاهر آیات قرآن چنین بر می‌آید که اهل ایمان‌، درد دوری از یک‌دیگر را ندارند و همه‌، خود را هم‌نشین و در کنار یک‌دیگر احساس می‌کنند. خداوند متعال‌، دربارة هم‌نشینان مؤمنانی که اطاعت خدا و رسول کرده‌اند و به بهشت وارد شده‌اند، چنین می‌فرماید: "وَمَن یُطِع‌ِ اللَّه‌َ وَالرَّسُول‌َ فَأُوْلَغ‌کَ مَع‌َ الَّذِین‌َ أَنْعَم‌َ اللَّه‌ُ عَلَیْهِم مِّن‌َ النَّبِیِّین‌َ وَالصِّدِّیقِین‌َ وَالشُّهَدَآءِ وَالصَّـَـلِحِین‌َ وَحَسُن‌َ أُوْلَغ‌کَ رَفِیقًا ;(نسأ،69) و کسی که خدا و پیامبر را اطاعت کند، ]در روز رستاخیز[ هم‌نشین کسانی خواهد بود که خدا، نعمت خود را بر آنان تمام کرده‌، از پیامبران و صدیقان و شهدا و صالحان‌; و آن‌ها رفیق‌های خوبی هستند." این آیة شریف‌، نشان دهندة آن است که اهل بهشت از رفاقت و هم‌نشینی پیامبران و صالحان برخوردارند. در برخی روایات نیز به این مطلب اشاره شده است که نور بهشت از نور علی‌و فاطمه‌می‌باشد.(تفسیر نورالثقلین‌، حویزی‌، ج 5، ص 480، نشر مؤسسة اسماعیلیان‌.) نتیجه آن که اهل بهشت از احوال پیامبران و ائمه‌: بی اطلاع نبوده‌، از نور ظهور و فیض حضورشان بی‌بهره نیستند.