از واژه (ابویه) در آیة 99 سورة یوسف، استفاده می‌شود كه مادر حضرت یوسف‌غ زنده بودند، پرسش این است كه چرا از گریه و شیون ایشان، مانند حضرت ی
در این‌كه آیا مادر حضرت یوسف زنده بودند یا خیر دو دیدگاه بین مفسران به چشم می‌خورد: برخی معتقدند مادر ایشان زنده بود، و همراه همسر و فرزندانش به مصر آمده ولی برخی دیگر می‌گویند: راحیل، مادر حضرت یوسف از دنیا چشم فرو بسته بوده و این خالة حضرت یوسف بود كه به مصر آمد و به جای مادر محسوب می‌شد.(ر.ك: تفسیر نمونه، آیت اللّه مكارم شیرازی و دیگران، ج 10، ص 85، دارالكتب الاسلامیة.) بر فرض زنده بودن مادر حضرت یوسف، سبب یاد نشدن از ایشان، آن است كه قرآن كریم، كتاب تربیتی و انسان‌سازی است و اگر از نام برخی از افراد و شخصیت‌ها در این كتاب، یاد شده بیشتر به قصد آموزش و پرورش و هشدار به مردم و عبرت گرفتن از آن‌ها بوده است. بنابراین، اگر نام و زندگی یك عدّه آثار تربیتی و عبرت‌آموزی بیشتری داشته، از آن‌ها یاد شده است و اگر نام تمام پیامبران یا معاصران برخی از آنان در قرآن نیامده، به خاطر آن است كه قرآن، كتاب تاریخی نیست كه در آن به همة موارد تاریخ و از همة شخصیت‌های تاریخی و جزئیات آن سخن به میان آمده باشد. از نكات بالا معلوم شد كه یاد كرد از حضرت یعقوب، پدر حضرت یوسف، به خاطر شأن والا و مقام نبوت ایشان بوده است و در برخورد ایشان با قضیه حضرت یوسف نكته‌های تربیتی مهمی وجود دارد كه در تفاسیر به آن پرداخته شده است.
اضافه کردن دیدگاه جدید