احکام نون ساکنه را بیان کنید.

نون ساکن وقتی در مجاورت حروف بیست و هشت گانه الفبا قرار می‌گیرد، دارای احکام متفاوتی می‌شود، (که در "علم تجوید" به تفصیل به آن پرداخته شده‌) که یکی از آن احکام‌، "ادغام‌" است‌; یعنی هنگامی که نون ساکن به حروف "یرملون‌" (ی ـ ر ـ م ـ ل ـ و ـ ن‌) می‌رسد خوانده نمی‌شود و به جای آن حرف بعدی مشدد می‌گردد. مثال‌: "أن یَفْعَلُوا" را "اَیّفعَلوا" می‌خوانیم‌.( حلیة القرآن‌، سید محسن موسوی بلده‌، ص 85، نشر سازمان تبلیغات اسلامی‌. ) نون ساکن هر گاه به حرف بأ برسد به میم خالص (بدون ادغام‌) تبدیل می‌شود. مانند: "اَن‌ْ بُورِک‌َ" که خوانده می‌شود: "ام بوُرِک‌َ". نون "أنتم‌" اخفا شده است زیرا به حرف تأ رسیده است (حرف تا از حروف "مابقی‌" است‌که نون ساکن هر گاه به آن برسد اخفا می‌شود و حروف "مابقی‌" عبارتند از حروف الفبا به غیر از حروف "با" و حروف "یرملون‌"). بقیة نون‌ها یا اظهار می‌شوند (ان‌) و یا اقلاب "امداً بعیدًا". هر گاه میم ساکن نزد "فا" و "و" قرار گیرد، اظهار می‌شود و چون مخرج میم با فا و واو نزدیک است‌; لذا امکان ادغام آن‌ها وجود دارد، بنابراین باید بر اظهار کامل آن مواظبت کرد تا ادغام یاد شده پیش نیاید; به چنین مراقبت ویژه‌ای "اشدّ اظهار" گفته می‌شود (پس اشدّ اظهار، اظهار غیر متعارف میم ساکن نیست‌). مانند: "وَ مالَهُم فی الأرض‌".( ر.ک‌: پژوهشی در علم تجوید، ابوالفضل علامی‌، ص 199 و 202، پژوهشکده تحقیقات اسلامی سپاه‌. )