آیا مطالبی که در حدیث زیر آمده صحیح است و بعد از عمل به آن‌، دیگر نگران نمازهای قضا شدة خود نباشم‌؟ رسول اکرم‌می‌فرماید: "هر کس ترک کند نماز

نماز از مهم‌ترین واجبات الهی است که خداوند متعال آن را در هر روز، پنج نوبت بر مسلمانان‌، واجب کرده است‌: "أَقِم‌ِ الصَّلَوَة‌َ لِدُلُوکِ الشَّمْس‌ِ إِلَی‌َ غَسَق‌ِ الَّیْل‌ِ وَ قُرْءَان‌َ الْفَجْرِ;(اسرأ،78) نماز را از زوال خورشید ]هنگام ظهر[ تا نهایت تاریکی شب ]=نیمه‌شب‌[ برپادار، و هم چنین قرآن فجر ]=نماز صبح‌[." اگر نماز واجب‌، قضا شد، باید قضای آن را به جا آورد و هیچ عمل یا نماز دیگری ـ غیر از قضای همان نماز ـ جای آن را نمی‌گیرد; برای مثال اگر نماز صبح او قضا شود، خواندن ده قضای نماز ظهر، جای آن را نمی‌گیرد. دربارة انجام واجبات و ترک حرام‌ها و کیفیّت آن‌ها، باید به رسالة "توضیح المسائل‌" مراجعه کنید و هیچ کتاب دیگری نمی‌تواند تکلیف شما را مشخص کند." مراجع معظم تقلید می‌فرمایند: "اگر انسان بداند چه مقدار نماز از او قضا شده‌، واجب است‌، به همان اندازه نمازهایش را قضا کند و اگر شک دارد که چه مقدار قضا شده‌; بر او واجب است به مقداری که یقین دارد، قضا کند و بیش از آن مقدار ـ که نسبت به آن‌ها شک دارد ـ واجب نیست‌."(توضیح المسائل مراجع‌، ج 1، ص 708ـ709، نشر دفتر تبلیغات اسلامی‌.) شما فقط با مراجعه به کتاب توضیح المسائل‌، و عمل به دستوراتی که دربارة نمازهای قضا، در آن آمده‌، می‌توانید نسبت به نمازهای خود خاطر جمع شوید; البته بعد از آن که به دستورات مرجع خود عمل کردید، خواندن نمازی که از کتاب گنج‌های معنوی‌، نقل کردید، مانعی ندارد و مطالب دیگر این کتاب نیز از همین قبیل است‌.