آیا لعنت شدن قوم بنی اسراییل در روز شنبه از زبان حضرت داوود و حضرت عیسی‌غ بود؟

قرآن کریم‌، در این‌باره می‌فرماید: "لُعِن‌َ الَّذِین‌َ کَفَرُواْ مِن بَنِی‌َّ إِسْرَ ََّءِیل‌َ عَلَی‌َ لِسَان‌ِ دَاوُودَ وَعِیسَی ابْن‌ِ مَرْیَم‌َ ذَ َلِکَ بِمَا عَصَواْ وَّکَانُواْ یَعْتَدُون‌َ ;(مائده‌،78) آن‌ها که از بنی اسرائیل‌، کافر شدند، بر زبان داوود و عیسی بن مریم لعن ]و نفرین‌[ شدند، این به خاطر آن بود که گناه می‌کردند و تجاوز می‌نمودند." در آیة فوق‌، خداوند به رسول اکرم‌خبر می‌دهد; کسانی که از اهل کتاب کفر ورزیدند، مورد لعنت انبیای خود قرار گرفتند، زیرا در اثر نافرمانی و تجاوزشان‌، اسباب این لعنت را فراهم نمودند. بعضی از مفسران‌، در تفسیر آیه فوق گفته‌اند: این آیه‌، اشاره به دو واقعه تاریخی است که خشم این دو پیامبر را برانگیخت و جمعی از بنی اسرائیل را نفرین کردند، حضرت داوودغ ساکنان شهر ساحلی ایله که به "اصحاب سبت‌" معروف بودند، روز شنبه خود را که در آن مراسمی دینی داشتند، سبک شمردند و مراسمش را به جای نیاوردند، لذا داوودغ به درگاه خداوند عرض کرد: بارالها لعنت خود را هم چون ردأ بر آنان بپوشان و هم چون کمربند بر دو پهلویشان گره زن‌، خداوند، نفرین این پیامبر را اجابت کرده و ایشان را به صورت خوک درآورد. حضرت عیسی‌غ نیز، قومش را که بعد از نازل شدن مائده آسمانی و مجدداً کفر ورزیدند، نفرین فرمود و ایشان به صورت میمون درآمدند. بنابراین‌، لعنت شدن قوم بنی اسراییل‌، در روز شنبه‌، فقط توسط حضرت داوودغ بود.( ر.ک‌: تفسیر المیزان‌، علامه طباطبایی‌;، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی‌، ج 6، ص 132، نشر بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی / تفسیر نمونه‌، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 5، ص 42، دارالکتب الاسلامیة‌. )