آیا فردی که دعاهایش اجابت می‌شود، می‌تواند دعا کند فردی که بسیار گناه می‌کند بمیرد تا زیاد گناه نکند؟

پیش از پاسخ دو نکته شایان توجه است‌: 1. از مفاد آیات قرآن (آل عمران‌، 49) استفاده می‌شود که فرستادگان خدا و اولیای او، به فرمان و اذن او می‌توانند، به هنگام لزوم‌، در جهان تکوین و آفرینش تصرف کنند و بر خلاف عادت و جریان طبیعی‌، حوادثی به وجود آورند; چنان که حضرت عیسی‌غ با اذن خداوند مرده را زنده می‌کرد و از گل پرنده می‌ساخت و کور مادر زاد را بهبود می‌بخشید و... بدیهی است‌، وقتی که اولیای خداوند به فرمان او، بتوانند خود چنین کارهایی را انجام دهند، پس می‌توانند برای تحقیق برخی از امور دعا کنند و خداوند دعای آنان را در صورت مصلحت اجابت کند. 2. بین دعا و نفرین فرق است‌. در دعا بنده با خداوند رابطه عبودیت بر قرار می‌کند و یا این که از خداوند حاجتی را که خوب است می‌خواهد امّا نفرین دعای بد علیه کسی را می‌گویند، در واقع با نفرین‌، انسان از خداوند عذاب و عقوبتی را بر کسی می‌خواهد. نفرین علیه کافر، منافقان و برخی از گناهکاران جایز است‌. این نفرین می‌تواند در خواست عقوبتی در دنیا باشد یا مرگ زود رس برای آنان‌، تا زودتر طعم عذاب خداوند را بچشد. اَمّا این که آیا طلب مرگ برای گناه نکردن بیشتر جایز است یا خیر؟ از مضامین روایات‌، استفاده می‌شود که چنین درخواستی پسندیده نیست‌. بلکه شایسته است ابتدا از خداوند متعال طول عمر و ادامه حیات خواسته شود تا گنه کار خود را تکمیل کند و ره توشه نجات بخش از خطرات و سکرات مرگ‌، برزخ‌، حشر و صراط را برگیرد. پس باید این چنین در خواستی را دعای اولیه هر کس برای خود یادیگری باشد. در مرحله دوم از خداوند متعال مضمون حدیث زیر را بطلبد: هیچ کس از شما به خطر گزندی که به او می‌رسد، مرگ را آرزو نکند و اگر ناچار به این کار شود، بگوید: بار خدایا، تا زمانی که زندگی برای من بهتر است مرا زنده بدار و هرگاه برایم مرگ بهتر بوده‌، مرا بمیران‌."( میزان الحکمه‌، ری شهری‌، باب موت‌، حدیث شماره 19213، مؤسسه فرهنگی دارالحدیث‌. ) اگر کسی دعایش این بود لزومی ندارد برای جلوگیری از به گناه افتادن خود یا دیگری‌، درخواست مرگ کند; زیرا اگر ادامه زندگی برای گنه کار خوب و بهتر باشد، درخواست مرگ هر چند برای رها شدن از گناهان‌، درخواست خوبی نیست‌، چرا که با مرگ فرصت بازگشتن و توبه از گنه کار گرفته می‌شود; چنان که حضرت امام صادق‌به مردی که آرزوی مرگ می‌کرد، فرمود: "آرزوی زندگی کن‌، تا این که (خدای را) اطاعت کنی و معصیتش نکنی‌; زیرا اگر زنده باشی و اطاعت کنی‌، برایت بهتر از این است که بمیری و نه طاعت کنی و نه معصیت‌"( همان‌، حدیث شماره‌، 19224. ) و اگر چنانچه مرگ برای گنه کار از زندگی بهتر باشد. درخواست مرگ برای او برای رها شدنش از گناه‌، داخل در همین دعای شریفه و هر گاه مرگ برایم بهتر بود، مرا بمیران‌" است‌.