آیا صحت دارد که شیعه در جهنم نمیرود و در برزخ حسابش صاف میشود؟ (هم شیعة واقعی و هم شناسنامهای مثل ایرانیان)
"شیعه" به معنای پیرو، در بین مسلمانان، نام اختصاصی دوستداران علی و اهل بیت: است. دربارة شیعیان و فضائل آنها و نیز چگونگی برخورد با آنها در قیامت، روایات بسیار زیادی در کتب شیعی و سنی نقل شده که برای نمونه، چند مورد را بازگو میکنیم: ـ پیامبر گرامی اسلامفرمود: "شیعة علی همالفائزون یوم القیامة"(عیون اخبار الرضا، شیخ صدوق، ج 2، ص 52; بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 65، ص 9، حدیث 5، چاپ بیروت، امالی شیخ صدوق، ص 217.) همانا شیعة علیدر قیامت رستگارند." ـ نیز فرمود: یا علی! بهشت مشتاق تو و شیعة تو است و ملائکه مقرب عرش به آمدن شیعیان تو خوشحال و برای آنها استغفار میکنند.(بحارالانوار، ج 65، ص 41.) ـ امام باقر7 از جدش رسول خدا9 روایت میکند که آن حضرت به علیفرمود: "ان الذین ءامنوا و عمل الصالحات، اولئک هم خیرالبریه" حضرت فرمود: "آنها تو و شیعیان تو هستید و قرار من و شما کنار حوض ]کوثر[ است; وقتی مردم ]در قیامت[ محشور میشوند، تو و شیعیانت در حالی که سیر و سیراب بوده و از همه پرنورترید، وارد میشوید"(احتجاج، طبرسی، ج 1، ص 79; الشیعه فی احادیث الفریقین، ص 137، حدیث 159 / برای آگاهی بیشتر از فضایل و مناقب شیعیان اهلبیت: ر. ک: الشیعه فی احادیث الفریقین، سید مرتضی ابطحی.) در بین روایات فراوانی که در منقبت شیعیان وارد شده، روایاتی دیده میشود که گروه اندکی از آنان را استثنا و اهل آتش معرفی کرده است. این گروه غلات هستند که در محبت علیغلو نمودند و او را شریک خدا قرار دادند. در روایتی از پیامبر گرامی اسلاممیخوانیم: "ای علی! تو در میان امت من مانند عیسایی; چرا که پیروانش سه فرقه شدند; گروهی مؤمن و آنها حواریون اند و گروهی دشمن و آنها یهودند و گروهی در او غلو کردند و ازایمان خارج شدند و این امت من نیز دربارة تو به سه دسته تقسیم میشوند: فرقهای شیعة تو و با ایمانند و گروهی دشمنان و به شک افتادگانند و گروهی غلات و منکرانند، و تو یا علی و شیعة تو و دوستداران ایشان در بهشت و دشمنان تو و غلات در محبت تو، در جهنم خواهند بود.(بحارالانوار، ج 25، ص 264، حدیث 4.) در روایت دیگری از امام حسن عسکری از پیامبر گرامی اسلام; شیعیان و دوستداران آنها به چند دسته تقسیم شدهاند، گروهی که گناهان آنها کم است در دنیا و یا هنگام مرگ با سختیهایی روبه رو میشوند و تصفیه میگردند; برخی نیز که گناهانشان سنگینتر است، کارشان به بعد ازمرگ میانجامد و در مراحل بعدی (برزخ و قیامت) تصفیه میشوند، برخی نیز که گناهان سنگینی دارند کارشان به جهنم میکشد. اینان به طبقه بالای جهنم وارد شده و پس از تصفیه و پاک شدن بیرون آمده و به بهشت میروند. به فرموده پیامبر9 اینان "شیعه" نیستند، بلکه دوستداران و علاقهمندان اند. در ادامه حدیث آمده است: شخصی از پیامبر9 سؤال کرد: فلانی به ناموس همسایهاش نگاه میکند و اگر برای او ممکن شود، از گناه ابایی ندارد. پیامبر9 غضب کرده، فرمودند: او را نزد من بیاورید! شخص عرض کرد: او از شیعیان و معتقدان به شما و علی است و از دشمنان شما بری است! حضرت فرمود: مگر او از شیعیان ما است که این دروغ است; شیعة ما کسی است که ]علاوه بر پیروی در اعتقاداتها در اعمال نیز از ما پیروی کند و آنچه که از او نقل کردی، جزو اعمال ما نیست.[(تفسیر امام حسن عسکری(ع)، ص 306 ـ 307، ط جدید.) برخی از محققان، نفی اسم "شیعه" در این حدیث و احادیث مشابه را به برخی از گنهکاران، نفی کمال میدانند; یعنی شیعیان درجاتی دارند که هرکس به سهم خود بهرهمند میشود; چنان که در آیة 2 سوره انفال میخوانیم: "مؤمنان، همان کسانی هستند که چون خدا یاد شود دلهایشان بترسد، و چون آیات او بر آنان خوانده شود بر ایمانشان بیفزاید و بر پروردگار خود توکّل میکنند. نیز در روایت دیگری از امام باقر7 میخوانیم که آن حضرت در پاسخ شخصی که گفته بود: شیعه بین ما زیاد است، فرمود: آیا غنی و ثروتمند بر فقیر عطوفت دارد؟ و آیا نیکوکار از گنهکار درمیگذرد و برادری میکنند؟ آن شخص پاسخ داد: خیر! حضرت فرمود: آنها شیعه نیستند، شیعه کسی است که این چنین باشد.(اصول کافی، محمد بن یعقوب کلینی، ج 2، ص 173، دارالکتب الاسلامیه / نیز بنگرید بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 65، ص 164 - 165، مؤسسه الوفأ ـ بیروت.) آیه به کسانی اشاره دارد که "مراحل بالای ایمان قرار دارند و این به معنای انکار ایمان از دیگر مؤمنان که از صفات یاد شده در آیه بیبهرهاند نمیباشد.(الشیعه فی احادیث الفریقین، ص 543.)
اضافه کردن دیدگاه جدید