آیا در قرآن کریم، دربارة محبت و دوست داشتن، مطلبی آمده است؟
قرآن کریم، دربارة محبت و دوستی، آیات قابل توجهی دارد که در این جا به چند نمونه از آنها اشاره میکنیم: 1. محبت واقعی در پیروی از پیامبر6 است: "قُلْ إِن کُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ;(آل عمران،31) بگو: اگر خدا را دوست میدارید از من پیروی کنید تا خدا ]هم[ شما را دوست بدارد و گناهانتان را ببخشد و خدا آمرزندة مهربان است." 2. دین، محبت و محبت، دین است; امام باقر7 میفرماید: "آیا دین چیزی جز محبت است"(کافی، کلینی;، ج 8، ص 79، دارالکتب الاسلامیة.); "دین، محبت و محبت، دین است."(وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج 16، ص 171، آلالبیت:.) 3. جمع میان دوستی خدا با دوستی دشمنان خدا در یک دل، امکانپذیر نیست: "لآ تَجِدُ قَوْمًا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الاْ ?َخِرِ یُوَآدُّونَ مَنْ حَآدَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُو وَ لَوْ کَانُوَّاْ ءَابَآءَهُمْ أَوْ أَبْنَآءَهُمْ أَوْ إِخْوَ َنَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُم;(مجادله،22) هیچ گروهی را که ایمان به خدا و روز قیامت دارد نمییابی که با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند، هر چند پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشاوندان آنها باشند." 4. دوست در سرنوشت انسان تأثیر بسیار دارد: "وَ یَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَیَ یَدَیْهِ یَقُولُ یَـَـلَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلاً # یَـَوَیْلَتَیَ لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاَ نًا خَلِیلاً # لَّقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جَآءَنِی وَ کَانَ الشَّیْطَـَنُ لِلاْ ?ًِنسَـَنِ خَذُولاً ;(فرقان،27ـ29) و به خاطر بیاور روزی را که ظالم دست خویش را از شدت حسرت به دندان میگزد و میگوید: ای کاش! با رسول خدا راهی برگزیده بودم. ای وای بر من! کاش فلان ]شخص گمراه[ را دوست خود انتخاب نکرده بودم! او مرا از یاد حق گمراه ساخت، بعد از آن که آگاهی به سراغ من آمده بود، و شیطان همیشه مخذول کننده انسان بوده است." 5. دوستی برای غیر خدا در قیامت تبدیل به دشمنی میشود: "الاْ ?َخِلآ َّءُ یَوْمَغذِم بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوُّ إِلآ الْمُتَّقِینَ ;(زخرف،67) دوستان در آن روز دشمن یکدیگرند، مگر پرهیزگاران." 6. رابطة مؤمنان در بین خود بر اساس دوستی و محبت است; "مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّآءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَمَآءُ بَیْنَهُم..."(فتح، 29) محمد فرستادة خدا و کسانی که با او هستند در برابر کفار سرسخت و شدید و در میان خود مهربانند...". آنها کانونی از عواطف و محبت نسبت به برادران و دوستان و همکیشان خود دارند. در روایات اسلامیکه در تفسیر آیة فوق آمده است، تأکید فراوانی روی اصل "رحمأ بینهم" دیده میشود. از جمله در حدیثی از امامصادقوارد شده که فرمود: "مسلمان برادر مسلمان است و او ستم نمیکند، تنهایش نمیگذارد، تهدیدش نمیکند و سزاوار است مسلمان در ارتباط و پیوند و تعاون و محبت و مواسات با نیازمندان کوشش کند و نسبت به یکدیگر مهربان باشند و تا مطابق گفته خداوند "رحمأ بینهم" نسبت به یکدیگر با محبت رفتار کنید و حتی در غیاب آنها نسبت به امورشان دلسوزی کنید، آنگونه که انصار در عصر رسول اللّه بودند"(نورالثقلین، حویزی، ج 5، ص 77، نشر اسماعیلیان.) 7. محبت و رحمت، مبنای اصلی خانواده است; "... وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّةً وَ رَحْمَةً; (روم، 21) و در میانتان مودت و رحمت قرار داد" هر چند آیه فوق محبت و رحمت را میان دو همسر بیان میکند; ولی این احتمال وجود دارد که تعبیر "بینکم" اشاره به همه انسانها باشد، که با یکدیگر مهربان و با محبت باشند.(ر.ک: تفسیر نمونه، آیةاللّه مکارم شیرازی و دیگران، ج 16، ص 392 ; ج 22، ص 113، دارالکتب الاسلامیة.) 8. صلة رحم یکی از راههای عملی محبت است; "...وَتُقَطِّعُوَّا أَرْحَامَکُمْ أُولَـََّئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّه;(محمد، 22و23) امّا اگر رویگردان شوید، آیا جز این انتظار میرود که در زمین فساد کنید و قطع رحم نمایید. آنها کسانی هستند که خداوند از رحمت خویش دورشان ساخته...". در روایتی از امامسجاد7 میخوانیم که به فرزندش امامباقر7 فرمود: فرزندم از دوستی با افرادی که پیوند خویشاوندی را قطع کرده و نسبت به ارحام خود بدرفتاری میکنند بر حذر باش..."(اصول کافی، شیخ کلینی;، ج 2، باب من تکره مجالسته، ح 7، دار احیأ التراث العربی.) 9. برادری و صلح و دوستی از سفارشات قرآن است: "إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُم;(حجرات، 10) مؤمنان برادر یکدیگرند، بنابراین میان دو برادر خود صلح برقرار سازید" و..
اضافه کردن دیدگاه جدید