آیا در قرآن کریم، به معجزاتی از ائمه: یا پیامبران اشاره شده است؟
1. به معجزههای پیامبران، در موارد متعددی اشاره شده است که میتوان آیات زیر را برای نمونه یادآوری نمود: بقره، 258 و 259; انبیأ، 69; عنکبوت، 15; اعراف، 103; آلعمران، 49; مائده، 110; مریم، 30; هود، 64. 2. دربارة معجزة ائمه: نیز، نکتههایی قابل تأمل است: الف ـ گاهی اصطلاح معجز تعمیم داده شده، به عملی گفته میشود که از داشتن مقامی الهی حکایت میکند; خواه آن مقام، نبوت باشد یا امامت. در این صورت نیز، اگر معجزه با ادعای امامت همراه باشد، دلیل بر امامت آن شخص بوده، و چنان چه با ادعای نبوت همراه باشد، دلیل بر پیامبری اوست، ولی اگر با هیچ ادعایی همراه نباشد، مانند کراماتی که از امامزادهها و اولیأ اللّه سر میزند; در این صورت نه دلیل بر مقام نبوت اوست و نه مقام امامت وی; از این رو، در اصطلاح بدان معجزه گفته نمیشود.(اصول عقائد(2)، راهنماشناسی، استاد محمد تقی مصباح یزدی، ص 210ـ211، مرکز انتشارات حوزه علمیه قم.) ب ـ این تعمیم بر اساس دیدگاه شیعه است، و گرنه از نظر اهل تسنن، برای امام به آن مفهومی که خودشان قبول دارند، نه معجزه لازم است و نه واقع شده است; یعنی از نظر آنان، نه تنها معجزه ضرورتی ندارد، بلکه در اصل از امام، واقع هم نمیشود.(همان.) ج ـ آیهای که حاکی از وقوع معجزه از امام معصوم باشد، به نظر نرسید، ولی وقوع کارهای خارق العاده فراوانی از ائمه: در تاریخ ثبت شده است; برای مثال میتوانید به مجلدات کتاب ستارگان درخشان، نوشته نجفی قوچانی مراجعه نمایید.
اضافه کردن دیدگاه جدید