آیا در زمان سخن گفتن خداوند متعال، با حضرت موسی‌غ کسی از قومش صدای این مکالمه را شنیده است؟
پیامبران:، واجد معرفت و ادراک خاصی می‌باشند که در دیگر انسان‌ها موجود نیست و آن این است که انسانی بدون بکار گرفتن ابزار شناخت (حسی، عقلی، وجدانی)، به یک آگاهی مرموز و دریافت قطعی و حتمی دست یابند، مثلاً پیامبر اسلام‌به هنگام نزول وحی، فرشتة وحی را می‌دید و سخن او را می‌شنید، اما رؤیت فرشته و شنیدن سخن او معلول بکار گرفتن چشم و گوش نبود; زیرا افراد دیگر حاضر در کنار پیامبر9 همان چشم و گوش را داشتند، ولی به هنگام نزول وحی نه فرشته را می‌دیدند و نه سخن او را می‌شنیدند، در مورد حضرت موسی‌غ، نیز ارتباط از طریق استماع و شنیدن سخن خداوند، ارتباط مخصوصی است که ویژة انبیأ: و بالاترین نوع ارتباط آن‌ها با مبدأ عالم هستی است.(ر. ک: پیام قرآن، آیت‌الله مکارم شیرازی و دیگران، ج 7، ص 323، دارالکتب‌الاسلامیة / منشور جاوید، آیت‌الله سبحانی، ج، ص‌ـ 221، انتشارات توحید.)
اضافه کردن دیدگاه جدید