آیا این کار درست است که انسان تمام شب و روز، دست از کار بکشد و به عبادت خدا مشغول باشد و به حرف پدر و مادرش گوش ندهد؟

درست است که انسان خلق شده است تا فقط خدا را عبادت کند: "وَ مَا خَلَقْت‌ُ الْجِن‌َّ وَ الاْ ?ًِنس‌َ إِلآ لِیَعْبُدُون‌;(ذاریات‌،56)، من جن و انس را نیافریدم‌، جز برای این که عبادتم کنند." ولی این به آن معنا نیست که انسان دست از کار بکشد و فقط به عباداتی مانند نماز و روزه بپردازد، بلکه اگر مؤمنی نماز خود را در وقتش به جا آورد و از گناهان دوری کند و به اعمال خیر و صالح روی آورد، همة زندگی او عبادت محسوب می‌شود، مانند زندگانی پیامبر6 و امامان‌: زیرا چنان که می‌دانیم‌، این راهنمایان الهی در زندگی فقط به نماز خواندن و روزه گرفتن نمی‌پرداختند، بلکه در کنار انجام این واجبات‌، برای تأمین معاش و کسب روزی حلال‌، به کار هم مشغول بوده کار آنان نیز عبادت بود; از طرفی اطاعت از والدین ـ به دلیل آن که خداوند به آن فرمان داده و آن را واجب کرده است ـ از عبادات می‌باشد. خداوند متعال به ما امر کرده است که به آنان نیکی کنیم و سخن ناروا به آنان نگوئیم‌; پس هر مؤمنی چنین کند، خدا را به طور قطع عبادت و اطاعت کرده است و اگر مؤمنی برخلاف این دستور عمل کند، به یقین گناه کرده باید آن را ترک کند: "وَ وَصَّیْنَا الاْ ?ًِنسَـَن‌َ بِوَ َلِدَیْه‌ِ إِحْسَـَنًا;(احقاف‌،15)، ما به انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند."; "فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُف‌ٍّ وَ لاَ تَنْهَرْهُمَا وَ قُل لَّهُمَا قَوْلاً کَرِیمًا;(اسرأ،23)، پس بر آن‌ها ]پدر و مادر[ فریاد مزن‌، و گفتار لطیف و سنجیده و بزرگوارانه به آن‌ها بگو."(تفسیر نمونه‌، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 12، ص 79، نشر دارالکتب الاسلامیة‌.)