آیا اراده انسان‌، توسط خداوند متعال‌، قابل تغییر است‌، یعنی فردی که خود از پروردگار می‌خواهد که ارادة او را در زمینة عبادت و نزدیکی به او ز

با توجه به مفهوم "امر بین الامرین‌" که پیشوایان شیعه‌، حکما و متکلمان معتقد به این بینش هستند، "انسان‌" بر خلاف‌، نباتات و حیوانات‌، که در چنگال قوای طبیعی و غرایز حیوانی اسیر هستند، محکوم و گرفتار چنگال نیروهای طبیعی و خواسته‌های درونی و شرایط زندگی نبوده‌، در افعال و کارهای خود، دخالت دارد و کارهای او از حوزة علم و مشیت و قدرت خداوند بیرون نیست‌، بلکه یک لحظه از خدایی که به وجود او قائم و وابسته است‌، بی نیاز نمی‌باشد. انسان‌، یک موجود تصمیم‌گر و انتخاب‌گر است و در جهت تحقق بخشیدن به خواسته‌های خود، می‌تواند از نیروی تشخیص و تمیز بهره بگیرد، نیروهای مشترک الهی و خدادادی را با کمال آگاهی در مسیر خاصی قرار دهد و از نیروی جوان و قدرت خود در طریق بهبود خود و جامعه بهره گیرد. کسی که با فرض مطرح شده در پرسش‌، تصمیم می‌گیرد، کار خوب کند و از خدا می‌خواهد به او در این امر کمک نماید، چنین شخصی‌، مشمول عنایات خاص الهی‌، قرار گرفته و توفیق الهی در انجام کار خوب‌، شاملش می‌گردد. قرآن کریم‌، در این‌باره می‌فرماید: "إِن‌َّ اللَّه‌َ یُضِل‌ُّ مَن یَشَآءُ وَ یَهْدِی‌َّ إِلَیْه‌ِ مَن‌ْ أَنَاب‌;(رعد،27) خداوند! هر کسی را بخواهد، گمراه می‌کند و آن کس به او توجه کند، هدایت می‌نماید". چنین شخصی با ارادة بر انجام کار خوب‌، لیاقت و شایستگی‌، قرب و نزدیکی به خداوند را پیدا می‌کند.( ر. ک‌: منشور جاوید، آیت‌الله جعفر سبحانی‌، ج 4، ص 370ـ385، انتشارات توحید / معارف قرآن‌، استاد محمدتقی مصباح یزدی‌، ص 374ـ387، نشر مؤسسه در راه حق‌. )