آیاتی که پیرامون بت پرستی و ضررهای آن در قرآن آمده است را بنویسید.

برای شروع بت‌پرستی تاریخچة دقیقی را نمی‌توان نشان داد; قرآن کریم از بت‌پرستی قوم و مردم زمان حضرت نوح(ع) خبر می‌دهد و می‌فرماید: "وَ قَالُواْ لاَ تَذَرُن‌َّ ءَالِهَتَکُم‌ْ وَ لاَ تَذَرُن‌َّ وَدًّا وَ لاَ سُوَاعًا وَ لاَ یَغُوث‌َ وَ یَعُوق‌َ وَ نَسْرًا; (نوح‌، 23) و گفتند: زنهار، خدایان خود را رها مکنید و نه "ودّ" را واگذارید و نه "سواع‌" و نه "یَغُوث‌" و نه "یعوق‌" و نه "نسر" را". طبق برخی روایات‌، بت‌پرستی قبل از حضرت نوح(ع) سابقه نداشته‌، بلکه قوم حضرت نوح آن را به وجود آوردند، و مسأله از آن‌جا سرچشمه گرفت که در فاصله زمان حضرت آدم و نوح‌مردان صالحی بودند که مردم به آن‌ها اظهار علاقه می‌کردند، شیطان از علاقه مردم سوءاستفاده کرد و آن‌ها را تشویق کرد که مجسمة آن بزرگان را بسازند; ولی چیزی نگذشت که نسل‌های بعد رابطه تاریخی این موضوع را فراموش کرده و تصور نمودند که این مجسمه‌ها موجودات محترمی هستند که باید مورد پرستش قرار گیرند و به این ترتیب به پرستش بت‌ها سرگرم شدند. رؤسای آن مردم‌، گفتند: از خدایان و بت‌های خود دست بر ندارید و به خصوص روی پنج بت تأکید کردند و گفتند: بت‌های "ود"، "سواع‌"، "یغوث‌"، "یعوق‌"، "نسر" را هرگز رها نکنند.(ر.ک‌: تفسیر نمونه‌، آیة‌الله مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 2، ص 214، ج 25، ص 82، دارالکتب الاسلامیة‌.) بت پرستی از جهاتی در جامعه بت پرستان مایة مودت بود ; از آن جمله‌: 1. پرستش بت برای هر قوم و قبیله‌ای به اصطلاح رمز وحدت بود; زیرا هر گروه بتی برای خود انتخاب کرده بود; چنان که در مورد بت‌های معروف جاهلیت عرب (لات‌، عزی و...) نیز نوشته‌اند که هر یک از آن‌ها به اهل شهر یا قبیله‌ای تعلق داشت‌. 2. پرستش بت‌ها پیوندی میان آن‌ها و نیاکانشان ایجاد می‌کرد; لذا غالباً عذر می‌آوردند که این‌ها آثار نیاکان ماست و ما از آن‌ها پیروی می‌کنیم‌. 3. سران کفار، پیروان خود را دعوت به پرستش بت‌ها می‌کردند و این حلقة اتصالی بین سران و پیروان بود.(ر.ک‌: تفسیر نمونه‌، ج 16، ص 246 - 247.) "قوانین و اعتقادات بت پرستان‌"; برخی از قوانین و اعتقادات خرافی بت پرستان که قرآن مجید به آن‌ها اشاره کرده است‌، عبارتند از: 1. بدون قید و شرط، تسلیم آداب و رسوم خرافی نیاکان خود بودند. (مائده‌، 104 ; نجم‌، 23) 2. سوار شدن بر برخی چهارپایان را حرام کرده بودند. (انعام‌، 138) 3. دربارة برخی چهارپایان می‌گفتند: اگر بچه‌اش زنده متولد شده مخصوص مردان باشد; ولی اگر مرده متولد شود، همه (مرد و زن‌) در استفاده از آن مساویند. (انعام‌، 139) 4. به خاطر بت‌ها گاهی فرزندان خود را قربانی می‌نمودند و یا نذر می‌کردند که اگر فرزندی نصیبشان شد، آن را برای بت قربانی کنند. (انعام‌، 137) 5. از زراعت‌ها و چهارپایان خود، سهمی رابرای بت‌ها قرار داده بودند. (انعام‌، 136) و...