آثار و نتایج پرحرفی چیست‌؟

سخن‌گویی‌، یکی از نعمت‌های الهی برای انسان است‌. این نعمت همانند نعمت‌های دیگر که برای تکامل انسان‌ها و بهره‌بری از آن‌ها برای پیشبرد اهداف الهی‌، ارزانی شده‌، کاربردهای متفاوت‌، خوب و بد، دارد. در آیات و روایات بر بهره‌گیری از آن در کارهای خیر و خوب تأکید شده است‌. از جملة آیات است‌: 1. وقُل لِعِبادی یَقولُوا الَّتی هِی‌َ اَحسَن‌ُ اِن‌َّ الشَّیطـَن‌َ یَنزَغ‌ُ بَینَهُم اِن‌َّ الشَّیطـَن‌َ کان‌َ لِلاِنسـَن‌ِ عَدُوًّا مُبینـا;(اسرأ،53)، و به بندگانم بگو: "آنچه را که بهتر است بگویند" که شیطان میانشان را به هم می‌زند، زیرا شیطان همواره برای انسان دشمنی آشکار است‌; 2. واجعَل لی لِسان‌َ صِدق‌ٍ فِی الأَخِرین‌;(شعرأ،84)، و نیز (طه‌،27). پرگویی و پرچانگی اگر چه ذاتاً منفی نیست‌، اما از آن جا که عامل مهمی برای کشیده شدن زبان به گناهان از جمله هرزه‌گویی‌، تمسخر، غیبت و... از آن به شدت نهی شده است‌. در روایتی آمده است فردی خدمت حضرت رسول اکرم‌آمد و به پرچانگی پرداخت‌. پیامبر اکرم مانع از پرحرفی او شد و فرمود: زبان شما چند در دارد، آن مرد گفت‌: "دو در دارد; لبها و دندان‌ها". حضرت فرمود: "آیا این درها قادر نیستند تا مقداری از پرحرفی جلوگیری کنند." سپس فرمود: "توجه داشته باش که به احدی در دنیا چیزی داده نشده که برای آخرتش زیان بارتر از زبانش باشد، آن زبانی که رها شده‌، پرحرف و یاوه گو است‌.(بحارالانوار، علامه مجلسی‌، ج 68، ص 280، مؤسسة الوفأ.) در این باره عالم بزرگ اخلاق‌، ملا احمد نراقی می‌فرمایند: "از برای سخنان‌، اگر چه بعضی فواید هست‌، اما امتیاز میان خوب و بد سخن‌، نهایت صعوبت دارد، و علاوه بر این‌، چون زبان را رها کردی اقتصار بر سخنان بی‌عیب مشکل است‌، پس بنابراین مهما امکن خاموشی را شعار خود ساختن و تا به حد ضرورت نرسیده‌، به سخن گفتن نپرداختن‌، اولی و اصوب است‌."(معراج السعادة‌، ملا احمد نراقی‌، ص 530، هجرت‌.) برخی دیگر از پیامدهای پرحرفی که از روایات استفاده می‌شود عبارتند از: 1. قساوت قلب و فراموشی یاد خدا. 2. پرگویی اگر ضرری به متکلم نداشته باشد فایده‌ای نیز نخواهد داشت‌. 3. سبب لغزش و خطا. 4. عامل بی‌حیایی‌. 5. موجب پشیمانی‌.