لطفاً در صورت امکان دربارة منادی توضیح بیشتری دهید و برای آن چند مثال از قرآن کریم بیاورید.

پرسشگر محترم‌! اگر مقصود شما از منادی‌َ، در ادبیات عرب است‌، پاسخ این است که منادی‌َ اسم ظاهری است که بوسیله یکی حروف ویژه‌، ندأ داده می‌شود. حروف ندأ عبارتند از: "یا، ایا، هیا، اَی‌ّ و همزة مفتوح (أ) که به وسیله این حروف شخص یا اشخاص را صدا می‌کنند. "یا" برای منادای دور، نزدیک و متوسط استعمال می‌شود; "ایا و هَیا" برای منادای دور; "أ" برای نزدیک و "اَی‌ْ" برای منادای متوسط به کار می‌رود. در صورتی که اسم بعد از حروف ندا مضاف‌، شبه مضاف (اسمی که بدون ما بعد خود ناتمام است‌) و نکرة غیر مقصوده (اسمی که منادی شده‌، ولی برای متکلم ناشناخته است‌) باشد، با این حروف منصوب می‌شود مانند: "یَـََّأَهْل‌َ الْکِتَـَب‌ِ قَدْ جَآءَکُم‌ْ رَسُولُنَا یُبَیِّن‌ُ لَکُم‌;(مائده‌،19) گاهی بعد از حروف ندا، اسم مفرد معرفه یا نکرة مقصوده (اسم نکره‌ای که نزد متکلم شناخته شده است‌) می‌آید که در این صورت آن اسم مبنی بر ضم‌ّ است‌. اسم مفرد معرفه مثل‌: "یَـَمَرْیَم‌ُ أَنَّی‌َ لَکِ هَـَذَا;(آل‌عمران‌،37) و نکرة مقصوده مثل "یَـَنَارُ کُونِی بَرْدًا وَسَلَـَمًا;(انبیأ،69) و...(ر.ک‌: مبادی العربیة‌، رشید الشرتونی‌، ج 3، ص 163، انتشارات اسماعیلیان و دارالمشرق‌، بیروت / نحو روان‌، احمد امین شیرازی‌، ص 62ـ63، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم‌.)