لطفاً اسامی قرآن کریم‌، معنای لغوی و اصطلاحی آن‌ها را همراه با آدرس بیان کنید:

عناوین قرآن کریم‌، دو قسم است‌: 1. اسامی‌; 2. اوصاف‌. اسامی‌: اسامی قرآن 55 و گاهی تا بیش از 90 مورد ذکر شده است‌. بیان همة آن‌ها از حوصلة این پاسخ نامه خارج است‌. از این رو، فقط به ذکر چهار نام مشهور آن اکتفا می‌کنیم‌: 1. قرآن‌: این واژه یا از "قَرْن‌" و یا از "قرأ" به معنای‌، جمع‌، پیوند و ضمیمه نمودن حروف و کلمات به یک دیگر در هنگام ترتیل است‌. "قرن الشئ بالشئ; پیوند دادن چیزی به چیزی‌."; "قرأ المأ فی الحوض‌; آب را در حوض جمع کرد." "إِن‌َّ عَلَیْنَا جَمْعَه‌ُو وَ قُرْءَانَه‌ُو # فَإِذَا قَرَأْنَـَه‌ُ فَاتَّبِع‌ْ قُرْءَانَه‌ُو # ثُم‌َّ إِن‌َّ عَلَیْنَا بَیَانَه‌ُو ;(قیامه‌،17ـ19) چرا که جمع کردن و خواندن آن بر عهدة ما است‌. پس هر گاه آن را خواندیم‌، از خواندن آن پیروی کن‌، سپس بیان (و توضیح‌) آن (نیز) بر عهدة ما است‌".(مفردات راغب اصفهانی‌، ص 413ـ414، مؤسسة مطبوعاتی اسماعیلیان / تفسیر نمونه‌، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 27، ص 295ـ299، دارالکتب الاسلامیة‌.) 2. کتاب‌; به معنای ضمیمه کردن بعضی حروف بر بعضی دیگر به واسطة نوشتن است‌. البته گاهی به ضمیمه کردن حروف به یکدیگر به صورت لفظی نیز کتاب می‌گویند; و به همین خاطر به آیات و کلام خدا کتاب گفته می‌شود، و لو نوشته نشود.(مفردات‌، راغب اصفهانی‌، ص 440، مؤسسة مطبوعاتی اسماعیلیان‌.) این اسم‌، نزدیک به صد مورد، از جمله در سورة ص آیه 29 آمده است‌. 3. ذکر; این عنوان‌، به معنای یادآوری قلبی و زبانی است‌.(همان‌، ص 181.) این اسم‌، در 20 مورد از جمله سورة انبیأ آیه 50 برای قرآن به کار رفته است‌. 4. فرقان‌; این عنوان به معنای جدا کنندة حق از باطل است‌.(همان‌، ص 392.) این اسم در سورة فرقان آیة 1 به کار رفته است‌. سه عنوان کتاب‌، ذکر و فرقان‌، برای کتاب‌های آسمانی دیگر نیز ذکر گردیده و تنها عنوان قرآن‌، به صورت اسم خاص برای این کتاب آسمانی مطرح است‌. اوصاف‌; اوصاف‌، گاهی مستقیماً به صورت وصف برای نام‌های "قرآن‌"، "کتاب‌" و "ذکر" به کار رفته‌اند، و گاهی به صورت غیر مستقیم‌; در این جا فقط به اوصاف مستقیم اشاره می‌کنیم‌: 1. مجید; به معنای با شکوه‌; سورة ق‌، آیه 1. 2. کریم‌; به معنای ارجمند; سوره واقعه‌، آیه 77. 3. حکیم‌; به معنای حکمت‌آموز; سوره یس‌، آیه 3. 4. عظیم‌; به معنای بزرگ‌; سوره حجر، آیه 87. 5. عزیز; به معنای قوی و محکم‌; سوره فصلت‌، آیه 41. 6. مبارک‌; به معنای خجسته‌; سوره انبیأ، آیه 50. 7. مبین‌; به معنای روشن‌گر; سوره حجر، آیه 1. 8. متشابه‌; به معنای همانند; (کتابی که آیاتش در لطف‌، زیبایی‌، عمق و محتوا همانند یک دیگر است‌) سورة زمر، آیه 23. 9. مثانی‌; به معنای مکرر; (تکراری شوق‌انگیز) سورة زمر، آیه 23. 10. عربی‌; به معنای زبان روشن‌، گویا و فصیح‌; سورة یوسف‌، آیه 2. 11. غیر ذی عوج‌; به معنای کژ نبودن‌; سورة زمر، آیه 28. 12. ذی الذکر; به معنای پراندرز; سورة ص‌، آیه 1. 13. بشیر; به معنای بشارت‌گر; سورة فصلت‌، آیه 2 و 3. 14. نذیر; به معنای هشدار دهنده‌; سورة فصلت‌، آیه 2 و 3. 15. قیم‌; به معنای راست و درست‌; سورة کهف‌، آیه 1 و 2. نام دیگر قرآن که مشهور است و در قرآن نیست‌، عنوان "مصحف‌" است‌(ر.ک‌: درس‌نامة علوم قرآنی‌، حسین جوان آراسته‌، ص 36ـ55، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی‌.)