از نظر اسلام، دروغ مصلحتی چیست و چه حکمی دارد؟
با این که دروغ گویی، از زشتترین صفاتی است که در برخی افراد وجود دارد، امّا بنا به مصالحی، در بعضی موارد، دروغ گفتن جایز است که به چند مورد از آنها اشاره میکنیم: 1. آشتی دادن مردم: امام صادقدر اینباره میفرماید: "خداوند متعال، دروغ گفتن برای آشتی دادن را دوست دارد."( میزان الحکمه، محمد محمدی ریشهری، ج 11، ص 5139، دارالحدیث. ) 2. همچنین امام صادقمیفرماید: "اصلاح دهنده ]میان مردم مسلمان[، دروغگو به شمار نمیآید."( همان. ) 3. نیرنگ در جنگ: امام صادقمیفرماید: "مردی که در جنگ نیرنگ زند، بر او گناهی نیست."( همان. ) و... روشن است که دروغ گفتن به غیر از موارد جواز، عملی زشت و گناه است و نمیتوان به بهانة مصلحتاندیشی، راه را برای دروغ گفتن باز کرد. قرآن کریم، میفرماید: "...وَ اجْتَنِبُواْ قَوْلَ الزُّورِ ;(حج،30)...و از گفتار باطل ]و دروغ[ اجتناب ورزید." پیامبر اکرمدر اینباره میفرماید: "بدترین سخن، دروغ است."( میزان الحکمه، همان، ص 5121. ) هم چنین امام علیمیفرماید: "هیچ بدیی، بدتر از دروغ نیست."( همان، ص 5123. ) تذکر: قرآنآموز گرامی! انتخاب افراد در طرح آموزش مکاتبهای مفاهیم قرآن کریم، بر مبنای شرایطی صورت گرفته است; از این رو، فرستادن برگة آموزش مفاهیم برای فرد مورد نظر، مقدور نیست، لکن شما میتوانید از همان برگههایی که برایتان میفرستیم استفاده کنید، موفق باشید.
اضافه کردن دیدگاه جدید