من در حدود دو سال با شخصی قهر هستم و هیچ رابطه‌ای با او ندارم‌. من می‌خواهم دوباره با او دوست شوم‌، ولی او نمی‌خواهد; لطفاً مرا راهنمایی بفر

قهر کردن از سوی هر کس و به هر دلیل که باشد، ناپسند و در قرآن و روایات از آن نهی شده است‌; افراد قهر کننده به خصوص اگر فامیل باشند، مورد لعنت خدا قرار می‌گیرند: "فَهَل‌ْ عَسَیْتُم‌ْ إِن تَوَلَّیْتُم‌ْ أَن تُفْسِدُواْ فِی الاْ ئَرْض‌ِ وَتُقَطِّعُوَّاْ أَرْحَامَکُم # أُوْلَغ‌کَ الَّذِین‌َ لَعَنَهُم‌ُ اللَّه‌...;(محمد،22ـ23) اگر ]از این دستورها[ روی گردان شوید، جز این انتظار می‌رود که در زمین فساد و قطع پیوند خویشاوندی کنید; آنان کسانی هستند که خداوند از رحمت خویش دورشان ساخته‌، گوش‌هایشان را کر و چشم‌هایشان را کور کرده است‌." امام صادق‌در این‌باره می‌فرماید: "بیش از سه روز جدایی و قهر کردن روا نیست‌."(اصول کافی‌، کلینی‌;، ج 4، ص 44، نشر اهل‌بیت‌:.) از این رو، شایسته است افرادی که با یک دیگر قهر کرده‌اند، در کوتاه‌ترین فرصت‌، آشتی کنند; اما در صورتی که فرد مقابل‌، به آشتی کردن حاضر نیست‌; تکلیفی ندارد. در پایان‌، شایان یاد است در بعضی جاها، قهر کردن نه تنها ناپسند نیست‌، بلکه لازم و واجب است‌; برای مثال‌، اگر کسی به خاطر این که طرف مقابلش از پیش خودش چیزهایی را در دین وارد کرده یا گناه می‌کند و...، قهر کند و این قهر حالت نهی از منکر داشته باشد و بداند تأثیرگذار است‌، کار خوبی است‌.(اصول کافی‌، همان‌.)