چرا میگویند باید از خدا ترسید، در حالی که این همه مهربان است؟
رحمت و مهربانی خدا شامل تمام بندگان و موجودات میشود; و رحمان و رحیم است و بندگان پرهیزگارش را بسیار دوست دارد و رحمت عام او، حتی شامل خطاکاران نیز میشود و در صورتی که توبه کنند، خداوند تمام گناهان آنها را میبخشد، چنانکه میفرماید: بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کردهاید، از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را میآمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.(زمر، 53، ترجمه آیةاللّه مکارم شیرازی.) ترس از خداوند و عذاب او، خود از مهمترین نعمتها و از بهترین جلوههای رحمت الهی است; زیرا اگر چنین نبود، انسانها در حق همدیگر، بسیار ظلم میکردند و با ارتکاب انواع معاصی، از مسیر کمال باز میماندند. شهید مطهری; دربارة مفهوم ترس از خدا میگوید: ذات خداوند موجب ترس و وحشت نیست; امّا اینکه میگویند از خدا باید ترسید; یعنی از قانون الهی باید ترسید; در دعا وارد است: "یا من لایرجی الاّ فضله و لایُخافُ الاّ عَدْلُه" ای کسی که امیدواری به او، امیدواری به فضل و احسان اوست و ترس از او، ترس از عدالت اوست، و باز در دعا آمده است: تو منزهی از اینکه از تو ترسی باشد، جز از ناحیة عدالتت، و از اینکه از تو جز امید نیکی و بخشندگی توان داشت. عدالت نیز امر موحش و ترسآوری نیست. انسانی که از عدالت میترسد، در حقیقت از خودش میترسد که در گذشته خطا کرده و یا میترسد که در آینده به حقوق دیگران تجاوز کند.(ده گفتار، شهید مرتضی مطهری، ص 18 و 19، انتشارات صدرا.)
اضافه کردن دیدگاه جدید