کسی که نذر کرده ولی مقدار نذرش را فراموش کرده و زمان ادای آن را نمی‌داند، وظیفه‌اش چیست‌؟ و اگر کسی که نذر کرده مثلاً دو قرآن به مسجد جمکران

خداوند متعال می‌فرماید: "ثُم‌َّ لْیَقْضُواْ تَفَثَهُم‌ْ وَ لْیُوفُواْ نُذُورَهُم‌ْ...; (حج‌، 29) سپس باید آلودگی خود را بزدایند و به نذرهای خود وفا کنند... ." نذر آن است که انسان ملتزم شود که کار خیری را برای خدا بجا آورد، یا کاری که انجام ندادن آن بهتر است‌، برای خدا ترک نماید. قرآن به جزئیات احکام و تفصیل مسائل فقهی نپرداخته است‌; ولی از برخی روایات امامان معصوم‌: و بر اساس آرأ و نظرهای دانشمندان و فقهأ محترم‌، برخی از شرایط و احکام نذر، عبارتند از: 1. نذر کننده باید مکلف و عاقل باشد و به اختیار و قصد خود نذر کند، بنابراین نذر کردن کسی که او را مجبور کرده‌اند، یا به واسطة عصبانی شدن‌، بی‌اختیار نذر کرده صحیح نیست‌. 2. نذر زن بدون اجازه شوهرش‌، صحیح نیست‌. 3. کاری که انجام آن برای نذر کننده ممکن باشد، مورد نذر باشد. 4. اگر نذر کند که کار حرام یا مکروهی را انجام‌، یا کار واجب یا مستحبی را ترک کند، نذر او صحیح نیست‌. 5. در نذر باید صیغه خوانده شود، و لازم نیست آن را به عربی بخوانند، پس اگر بگوید: چنان چه مریض من خوب شود برای خدا بر من است که ده تومان به فقیر بدهم‌، نذر او صحیح است‌. 6. متعلق نذر باید رجحان شرعی یا عقلی داشته باشد.(ر.ک‌: توضیح المسائل مراجع‌، بنی هاشمی خمینی‌، ج 2، ص 541ـ552 / فتاوای حضرت امام خمینی‌;، مسأله 2641ـ2649، انتشارات اسلامی‌.) ادای نذر پس از برآورده شدن حاجت لازم است‌. قبل از آن یا در صورتی که حاجت برآورده نشد ادای نذر لازم نیست‌. کسی که یقین دارد که نذر کرده و صیغة مخصوص را با قصد به زبان جاری نموده است و برای آن چه که نذر کرده‌، مثلاً بهبودی و شفای بیمارش‌، تحقق یافته است‌، ولی مقدار نذرش را نمی‌داند; مثلاً نمی‌داند نذر کرده یک روز روزه بگیرد یا سه روز و یا این که چه مقدار به فقیر بدهد، در این صورت باید بیشترین مقدار را انجام دهد تا یقین کند به نذرش عمل کرده است‌. از آن جا که پیش از برآورده شدن حاجتی که به خاطر آن نذر شده است ـ با رعایت همة شرایط نذر ـ ادای آن واجب نیست‌. هدیه کردن قرآن به مسجد جمکران به عنوان ادای نذر لازم نیست‌، ولی هدیه کردن قرآن به مساجد و مسجد جمکران کار خوبی است و ثواب دارد.